თავი 15

40 4 37
                                    

-მოიცა ანუ იცოდნენ?

-კი და იმიტომ არ მითხრეს რომ ჩემი დაცვა უნდოდათ, არ უნდოდათ რომ ისევ ის მომხდარიყო რაც 8 წლის წინ მოხდა

-ხო ეგ არავის უნდა

-ახლა რას აპირებ

-რაზე

-დესზე

-არაფერს. მე ის არ მადარდებს რაც უნდა ის უქნია მთავარია რომ დედაჩემს და ჯემას ისევ არ შეხვდეს

-კარგი

-კარგი ჩემი წასვლის დროა

-სად მიდიხარ

-საქმეზე

ზეინმა თვალი ჩამიკრა და სახლიდან გავიდა მე კი მაშინვე მივხვდი თუ რა იგულისხმა საქმეში და გამეღიმა

-კარგი და ჩვენ რა ვქნათ

-კლუბში ხოარ წავიდეთ

-კარგი აზრია

-გეთანხმები

-მე არ მინდა წამოსვლა

-კარგი რა ჰარი

-არ მინდა თქვენ წადით

-კარგი მაგრამ თუ გადაიფიქრებ მოდი

-ლუი შენ წამოხვალ?

-არა მეზარება

-კარგი თუ რამეა გელოდებით

სახლიდან გავიდნენ და მხოლოდ მე და ლუი დავრჩით

-ლუ თუ გინდა წადი ჩემს გამო არ დარჩე

-აქ ყოფნა მინდა, შენს გვერდით

                      ლუი pov

ჰარისთან მივედი და კალთაში ჩავუჯექი

-მართლა?

-კი

ნელ ნელა მოძრაობას ვიწყებდი

-ძალიან კარგი

ჰარიმ წელზე ხელები მომკიდა და დივანზე დამაწვინა თვითონ კი ჩემს ზემოდან მოექცა

ჰარიმ კოცნა დამიწყო, ხელი მაისურის ქვეშ შემისრიალა.
შემდეგ ოდნავ ამწია და მაისური გამხადა

სანამ ისევ მაკოცებდა მეც გავხადე მაისური. ხელით პეპლის ტატუს შევეხე

 you are my homeWhere stories live. Discover now