(+18) Yabancı çevik bir hamleyle beni çevirip masaya dayarken elimdeki hançere gülerek baktı, buz mavisi gözleri bana dönerken gölgeler sıklaştı, uyarıları birer çığlığa dönüştü. Onun sadece sıradan bir yabancı olmadığını anladığım anda ise geç kalm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese selam! Öncelikle bu görsel için instagramdaki en sevdiğim tasarımcılardan biri olan "harmonigraphic" balıma teşekkür ederim. Yeteneğin beni her zaman büyülüyor.
Burası bölüm sonu teori köşesi. Teorilerinizi burada bekliyorum efendim fsdopfsdf
Bölüm düzeni hakkında önemli bir bilgi vereyim. 3. bölüm iki gün sonra pazar günü yayınlanacak ve ondan sonra her hafta cuma 21.00 olmak üzere yayın düzenine geçiyoruz bebişler.
Lütfen beğeni ve yorumlarınızı eksik etmeyin sonra bir vampirin dişlerini sökerim valla.
Sizi sonsuzluk kadar seviyorum, imzamı sona bırakıyorum.
Pazar günü görüşürüz!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 2, Kış Vurduğunda Aranır Dişler
Kuzeyden bastıran kar Frennat'a çöktüğünde hayat da en az toprak kadar donma noktasına gelirdi. Doğup büyüdüğüm bu yer, büyük bir şehir sayılmazdı, bu kadar kuzeyde pek fazla insan yaşamak istemezdi. Üstelik bunun tek sebebi kar ya da soğuk da değildi. Şehir kuzeydeki yasak topraklara oldukça yakındı. Kan boğazının çatallaşan ucu Frennat'ın açıklarına uzanır ve oradan devasa bir denize dönüşürdü. Bu, Goddas'ın sınır çizgisiydi.
Denizin ötesine kimse geçmezdi. Frennat, Doğu Goddas'ın kuzey yönündeki çıkışıydı ve oradan sonra bir medeniyet varsa bile biz o medeniyetle tanışmak istemezdik. Rahipler, Doğudaki Tanrıların onları topraklarımıza katmak isteselerdi katacaklarını söylerdi. Tanrılar eğer onları dışarıda tuttuysa bunun mutlaka bir sebebi vardı. Sadece bazen, yalnızca çok kar yağdığı günlerde gökte beliren ışıkları görürdük. Bu ışıklar denizin ötesinden, Goddas'ın dışından gelirdi. Böyle günlerde denize açılma cesaretini gösteren balıkçılar ise geri dönmezlerdi.
Annem bu ürkütücü ışıkları izlemeyi sevdiğimi çok iyi bildiğinden ışıkların göründüğü günlerde benim için üç parça çikolata kırıp ılık sütün içine atar, beni kollarının arasına alırdı. Birlikte camın önüne yerleştirdiğimiz koltuğa gömülerek ışıkları izlerdik. Battaniyeyi çenemin altına kadar çekip, kalın yünlü çoraplarımı annemin bacaklarına dayarken kışa ve soğuğa rağmen kendimi sıcacık hissederdim.
