#DDMS7

129K 6.5K 3.3K
                                    

#DDMS7



FEUILLE

THE ENGINEER placed the phone back inside his pocket while looking at me with a smug face, as if my frown is something entertaining for him to see.

"Kapag may poging dumating mamaya, tandaan mong may asawa na 'yon," kaniyang bilin bigla. "Pero itong poging kaharap mo, wala pa."

Natawa ako sa sinabi niya, as if naman interesado ako sa iba.

"Why? Threatened?" pabiro kong usal sa kaniya habang nakaekis ang aking mga braso sa dibdib.

"Ako? Threatened? Si Xantiel Vouganville? Threatened?" he scoffed a smirk while shaking his head.

Suddenly, Xanti pulled the collar of his shirt and lowered his head to check on his abs. "Nope, not threatened."

This guy! He really never gets tired of flexing, huh? Although, I do admit that made me jealous of what his eyes saw under that fabric.

"T-teka, bakit mo ba tinawagan ang kaibigan mo?" Binago ko ang usapan.

"Hostage cases are not the kind of situations you attack head on. You need someone who can communicate properly with the kidnapper," paliwanag ng matalinong engineer. "Someone with a genius brain combined with a perceptive heart, one who can professionally understand a person's psyche . . ."

A white BMW arrived at the scene shortly after. Mabilis at malinis ang pagkaka-park nito sa gilid ng kalsada na tila ba sanay na sanay itong mag-drive.

Coming out of it is a tall fine male with an angelic face and a pair of silver eyes that sparkle like pure sterling, so clear I could see it from a distance.

So this is the third Vouganville, huh?

He's not intimidating at all like the professor. Rather, he exudes a comforting serene presence that makes you want to float towards him.

"Feuille, this is Dr. Xalvien. He's a psychiatrist," ani Xanti, "who is happily married and very much contented—with two kids on the way." He emphasized the next phrase as if it's a forewarning.

"Kailangan talagang ulit-ulitin na kasal na siya?" nakangisi kong tanong sa cute kong kasama. Nakalimutan yatang pogi rin siya.

"Oo, eh kasi . . . wala naman akong mailalait diyan kay Vien!" tila batang sagot ni Xantiel.

He's a psychiatrist? Napatingin ulit ako sa bagong dating na ngumiti rin naman sa 'kin pabalik.

"Hello, Feuille. Nice to meet you," usal ng kaniyang malambing at malumanay na boses. "Pasensya ka na't nakilala mo si Xantiel."

Habang nagpapakilala siya ay hindi ko maiwasang pagmasdan ang kaniyang mukha.

Anatomy experts would agree that Dr. Xalvien has the perfect facial ratio, a human with the face of an angel.

Nag-init bigla ang mga pisngi ko nang biglang may kamay na umibabaw sa mga mata ko para harangan ang aking paningin.

Hindi na ako makakita, pero rinig na rinig ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Ramdam na ramdam ko rin ang init at gaspang ng kaniyang palad.

"I said, eyes on me . . ." mainit na bulong ng malalim na boses ni Xantiel sa ibabaw ng aking tainga, nagdala tuloy ito ng kiliti sa 'king tiyan. "Eyes only on me, little lady."

Fuck, damn. Those words made my heart pool with heat. I want him to say that to me again, under different circumstances.

Napatango na lamang ako habang nakatakip pa rin ang mga mata ko gamit ang kaniyang kamay.

Danger, Danger, Mr. StrangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon