#DDMS33 Part 1

85K 3.8K 1.8K
                                    



#DDMS33 Part 1


FOLIE


MY HEAD was spinning.

That's what I felt when I opened my eyes and found myself in front of a strange house. Villa Vouganville were the words engraved in an arc on top of the door frame. Where the hell am I?

I caught my hand balled up in a fist against the wood, and something tells me the last thing I did was knock.

The last thing I did . . .

What was that again? The last thing I recall was . . . shit. What was the last thing I did?

Ang huli ko lamang na naaalala ay mga malalabong imahe ng pagtugtog sa entablado kasama ng mga kabanda ko. Ipinikit ko nang mariin ang mga mata ko para alalahanin ang mga pangyayari.

May isang kakaibang lalaki na nakasuot ng ternong puting amerikana mula sa malayo na maiging nanonood sa akin. Hindi nawala ang kaniyang tingin mula sa simula ng aming pagtugtog hanggang matapos.

Nagpapahinga ako sa bar nang bigla siyang lumapit. Hindi ko na maalala kung ano ang mismong pinag-usapan namin. Pero may kakaiba siyang inilabas sa kaniyang bulsa. A pocket watch? And then . . . nothing.

Now I'm in front of this strange-looking mansion. Bago pa man gumana ang mga binti ko para tumakbo palayo ay bumukas na ang malaking pintuan nito.

Standing there is a tall guy with dark eyes and an even darker expression. Next to him, in stark contrast with his darkness, is a beautiful lady with bright eyes and an even brighter expression.

My head whirled and my vision was spinning fast. I felt like vomiting. Why does it feel like this has happened before?

Bago ako mahimatay ay nasalo ako ng lalaking may mga matang kulay abo. At bago ko napapikit ay narinig ko ang malambing na boses ng kasama niyang babae.

"Finally . . . She's back, professor." A worried sigh followed. "Feuille made it to us."

***

THEY took care of me, tended to my wounds and wrapped me in warm clothes. Dinahan-dahan nila ang pagtatanong sa akin—partly because they don't want me to get uncomfortable, and partly because they're also trying to be safe.

Tulad ko ay binabasa rin nila kung mapagkakatiwalaan ba ako.

Nang pakitaan nila ako ng dyaryo upang ipaalam ang kasalukuyang petsa ay nanlamig ang buong katawan ko. Year 2033. Five years has fucking passed since my last memory back when I was still in the province. And the most unbelievable of it all? They told me that in those five years, I have been living my life as a completely different person, a filthy-rich girl with the name of Feuille Guivellnova.

What the fuck?

Buti na lamang ay nariyan si Fifteen, ang babaeng may maliwanag na ekspresyon sa kaniyang mukha. Siya ang nagpakalma't nag-alaga sa akin habang nakikituloy ako sa kanila. Tinulungan niya akong unti-unting matanggap ang mga pangyayari. Kung hindi dahil sa kaniya, siguro ay inaway ko na ang napakasungit niyang asawa na si Professor Xildius, na diretsahan kung makapaglahad ng mga nangyari sa akin.

No one searched for me when I was missing . . . I didn't have parents after all. But my bandmates, they were my family. Especially June, hindi ba siya nagtataka kung ano'ng nangyari sa akin?

Sabi nina Fifteen ay maaari raw akong bumalik upang bumisita sa 'king probinsya, ngunit bago iyon ay may gusto raw muna silang ipakilala sa akin. Great, another stranger.

Danger, Danger, Mr. StrangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon