Στο Ενδιάμεσο

κεφάλαιο 7

Έχουν περάσει δυο βδομάδες και πλέον είμαι καλά

Έχω να δω τον Στέφανο και τον Αχιλλέα από τότε που αρρωστησα, αλλά μιλούσαμε από μυνηματα

Μάλιστα κάναμε μια ομαδική που είμαστε εμείς οι τρεις και μιλάμε

Τώρα περιμένω την Σία να έρθει να με πάρει να πάμε σχολείο

Μόλις ακούστηκε ο ήχος του κουδουνιου χαιρέτησα τον αδερφό μου με τον μπαμπά μου και ξεκινήσαμε για το σχολείο

"Επιτέλους μωρη μετά από μια εβδομάδα ήρθες" μου λέει "ναι άσε αλλά θα προτιμούσα να καθόμουν σπίτι" της λέω

"Τι λες μωρη ξέρεις τι εγινε αυτές τις δυο βδομάδες;αρχικά ο Λουκ με ρώτησε για σένα,δεύτερον η θρησκευτικού έσπασε το πόδι της μέσα στην τάξη και ΤΡΙΤΟΝ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ" μου είπε και ξεκαρδιστικά στα γέλια

"Κατσε τι; έσπασε το πόδι της;"την ρωτησα ανάμεσα απ τα γέλια μου "ναι σου λεω και ήρθε ασθενοφόρο να την μαζέψουν και χάσαμε και μάθημα" μου λέει

Γιατί πρέπει όλο εγώ να λείπω σε τέτοιες περίστασης μου λέτε

"Ο Λουκ τι σου ειπε;" την ρωτησα σοβαρά

"Απλά με ρωτούσε που ησουν και γιατί έλειπες" μου λέει και εγνεψα

"Σήμερα κανόνισα με τον Στέφανο και τον Αχιλλέα" της είπα αλλάζοντας θέμα

"Αληθεια; Ωραία είχες να τους δεις δυο βδομάδες" μου λέει ενθουσιασμενη "ναι όντως" μουρμούρισα

Φτάσαμε στο σχολείο και μόλις μπήκαμε στο προαύλιο χτύπησε το κουδούνι κατευθείαν

Είδα τον Λουκ με την παρέα του να με κοιτάει ενώ έπαιζα νευρικά με τα μανίκια του μπουφάν μου

Μπήκαμε στην τάξη και ξεκίνησε το μάθημα

[...]

Διάλειμμαα

Πήγαμε με το κορίτσια εκεί στο στέκι μας και καθίσαμε και συζητούσαμε

Ξαφνικά άκουσα τον ήχο από το κινητό μου

'Στέφανος'

"Ναι;" "ελα εγώ είμαι...τι κάνεις;" με ρώτησε "Καλά σχολείο είμαι" είπα κοιτώντας τα κορίτσια που έκαναν σαν χαζά

"Ρώτα τον αν ισχύει για σήμερα" μου λέει ψιθυριστά η Σία

Εβηξα σιγανά και του είπα "το σημερινό ισχύει σωστα;" "ναι ναι θα βγούμε...να περάσουμε απ το σπίτι σου κατά της 7;" με ρώτησε "ναι αλλά λίγο πιο κάτω μην σας δει κανεις" του λέω