Στο Ενδιάμεσο

κεφαλαιο 17

"Φτάνει το τρομάζεις το παιδί ρε Αχιλλέα" του λέω για εκατοστή φορά αλλά δεν με ακούει και συνεχίζει να κάνει κάτι περίεργες γκριμάτσες και να τρομάζει τα παιδιά, και αυτός γελάει

Αυτό το παιδί μυαλό δεν έχει, μου θυμίζει την Σία ώρες ώρες με της μαλακιες της

Αλλά και αυτή πίσω δεν πάει, τρομάζουν τα παιδιά μαζί και το βρίσκουν και διασκεδαστικο

"Άστον μωρε ηλιθιος ειναι" μου λέει ο Στέφανος που κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι με περασμένο το χέρι του γύρω από τους ώμους μου

Ο Αχιλλέας γυρνάει και τον κοιτάζει παρεξηγημένος "ασε μας ρε που θα μας πεις και ηλιθιους αφού το παιδί το διασκεδάζει" λεει ενώ δείχνει το παιδάκι που κάθετε και μας κοιτάζει ενώ κάνει κούνια

Είμαστε εγώ ή Σία ο Στέφανος και ο Αχιλλέας έξω στο πάρκο και καθόμαστε εδώ και έχει κάτι παιδάκια που η Σία με τον Αχιλλέα τα 'τρομάζουν'

Δεν τους δίνουμε σημασία και πέφτει για λιγα λεπτα μια σιωπή

"Να σε ρωτήσω κάτι;" ρωτάω τον Στέφανο σπάζοντας την σιωπή και γνέφει "εμ να τις προάλλες που έλεγες για τον αδερφό μου τι εννοούσες ότι θα ήταν και αυτός παραλίγο στην ομάδα σας;" τον ρωτάω με περιέργεια

Παίρνει μια ανάσα και μου λέει "με τον αδερφό σου γνωριστήκαμε στο λύκειο, συγκεκριμένα πρώτη λυκείου και ήμασταν εγώ αυτός και ο Αχιλλέας. Κάναμε πολύ παρέα τότε ήμασταν κάθε μέρα μαζί και βγαίναμε μαζί. Μια μέρα που είχαμε ακούσει για την πορεία που γινόταν τοτε αποφασίσαμε να πάμε για πρώτη φορά έτσι να δούμε πως είναι, ξες κλασικά λυκειοπαιδα που θέλουν να πηγαίνουν παντού, στην πορεια όταν πήγαμε ο αδερφός σου είχε τραυματιστεί νομίζω το πόδι του και δεν μπορούσε να περπατήσει, εκείνη την στιγμή είχε έρθει και μας βοήθησαν ο Γιάννης με τον Αλεξ τον Άρη και τον Νικ. Μας πήγαν στην αποθήκη τους και μας βοήθησαν, τους γνωρίσαμε και αρχισαμε να βγαίνουμε μαζί τους μετά εμείς μπήκαμε στην ομάδα τους και γίναμε αναρχικοί με τον Αχιλλέα αλλά όχι ακριβώς δεν κάνουμε εμείς 'κουμάντο' την ομάδα, ο Ανδρέας όμως δεν το είχε βρει σωστό και δεν ήθελε να μπει σε αυτή την ομάδα και από τότε έχουμε απομακρυνθη, παίζει να μην μας θυμάται καν"

"Μάλιστα" είναι το μόνο που λέω "η κάθε ομάδα έχει από έναν αρχηγό;" ρωτάω και γνέφει "ο δικός σας ποιος είναι;" ρωτάω "ο Γιάννης επιδει είναι και ο μεγαλύτερος" λεει

Ώστε η κάθε ομάδα έχει και έναν αρχηγό

"Παντα είστε σε κάθε πορειες;" ρωτάω "ναι είμαστε είναι όλοι οι αναρχικοι" απαντάει