Στο Ενδιάμεσο

κεφάλαιο 34

"Μην τολμήσεις και με ρίξεις πάλι θα σου πετάξω άμμο" φωνάζω απειλώντας τον Στέφανο μπροστά μου καθώς με κοιτάζει με ένα πονηρό ύφος

"Τελειωνε ρε! Πάρτη στους ώμους και ελάτε!" Φωνάζει ο Αχιλλέας που εκείνος βρίσκεται μέσα στην θάλασσα και κολυμπάει μαζί με την Σία

Ο Στέφανος χωρίς κανένα εμπόδιο πλέον, έρχεται γρήγορα προτού προλάβω και του πετάξω την άμμο που κρατούσα εδώ και κάτι λεπτά στα χέρια μου και με βάζει στους ώμους του

"Στέφανε!" Οριακά τσιρίζω και του δίνω μία μπουνιά στην πλάτη του αλλα δεν φαίνεται να ένιωσε και τίποτα

"Ετοιμάσου" μου λέει γελώντας καθώς προχωράει προς την θάλασσα και εγώ να χτυπιέμαι προσπαθώντας να ξεφύγω

"Μη σταματα!" του φωνάζω και προσπαθώ να κατέβω αλλα μάταια γιατί εκείνη την στιγμή νοιώθω τα χέρια του να με σηκώνουν και να με ρίχνουν χωρίς καμία προειδοποίηση μέσα στην θάλασσα

Θα τον σκοτώσω!

α α α α α είναι και κρύα!

Κρυώνω λίγο

Μόλις βγω στην επιφάνεια και τον αντικρίσω μπροστά μου του ρίχνω ένα μεγάλο κύμα ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο του

Εντάξει ήπιε λίγο νεράκι αλλά θα ζήσει

ΕΓΏ ΉΠΙΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ

Αντε τι θα τον πειράξει που του έριξα λίγο νεράκι και ήπιε κιόλας

Ίσα ίσα θα-

"ΑΑΑΑ" φωνάζω καθώς με έχει σηκώσει και κατευθείαν με πετάει ξανά μέσα στο νερό

Τέλος

"Βλακα" τον βρίζω μόλις βγω πάλι στην επιφάνεια και αρχίζω να βήχω 

"Δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό" μου λέει με ένα χαμόγελο και μου κλείνει το μάτι

Του ρίχνω ένα θανατηφόρο βλέμμα και πάω λίγο πιο κοντά του γιατί μην ξεχνάμε είμαστε στην θάλασσα, είναι βράδυ και δεν πατάω!

Δηλαδή εγώ γιατί αυτός σίγουρα πατάει

Και δεν παίζει να είμαι η μόνη που κάνω κάτι περίεργες σκέψεις νομίζοντας ότι θα έρθει στα ξαφνικά κάνας καρχαρίας και θα με φάει

"Στέφανε δεν πατάω" λέω λίγο φοβισμένη και κοιτάζω κάτω το νερό

Σκοτάδι

"Ρε μαλακα επιτέλους μπήκατε" μας λέει ο Αχιλλέας ενώ κολυμπάνε

"Εμείς κολυμπουσαμε και πήγαμε λίγο πιο πέρα και ήρθαμε" λέει η Σία