Στο Ενδιάμεσο

κεφαλαιο 29

Κλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να ηρεμήσω από αυτόν τον αφόρητο πόνο που έχει δημιουργηθεί

Πονάει το κεφάλι μου

Και δεν ξέρω αν θα αντέξω μέχρι το 7ωρο, μπορεί να πάρω τηλέφωνο να γυρίσω σπίτι

"Νεφ είσαι καλύτερα;" με ρωτάει ο Λεωνίδας δίπλα μου κοιτώντας με

Γνεφω αρνητικά και γυρνάω να κοιτάξω τον πίνακα

Αρχαία

"Πήρες κάποιο χάπι;" με ρωτάει και ξανά γνεφω

Ξεφυσαει και γυρνάει να κοιτάξει την Σία που μας κοιτάζει είδη ερωτηματικά

Της κάνει νόημα ότι δεν νοιώθω καλά και το βλέμμα της πέφτει πάνω μου

"Τι έχεις;" ρωτάει ψυθιριστα "το κεφάλι μου" μουρμουριζω ενώ κάνω κυκλικές κίνησης στους κροτάφους μου

"Γιατί δεν πας σπίτι σου καλύτερα;" ρωτάει το αυτονόητο

Οντως έχει δίκιο

Σίγουρα δεν θα αντέξω μέχρι το 7ωρο

"Ναι θα πάρω άδεια" συμφωνώ και σηκώνω το χέρι μου για να με δει η καθηγήτρια

"Τι ειναι Αναγνώστου;" ρωτάει απότομα κοιτώντας με

"Μπορώ να πάω να πάρω άδεια και να φυγω; ποναει το κεφάλι μου" της λέω

"Ναι κορίτσι μου, πήγαινε" μου λέει με πιο γλυκιά φωνή κοιτώντας με

Διπολική

Μαζεύω τα πράγματα μου και πιάνω την τσάντα μου στους ώμους

"Γεωργίου, πάνε με την Αναγνώστου μέχρι εξω και μετα ελα" λεει την Σία και αυτή σηκώνεται αμέσως

Βγαίνουμε έξω από την τάξη κατεβαινοντας κάτω

"Θα έρθω μετά να σε δω" μου λέει και γνεφω

"Αντίο" μου λέει δραματικά και γελάω "Αντίο Σία" της λέω και γω βγαίνοντας έξω από το κτήριο

Ανοίγω το κινητό μου και μπαίνω στις επαφές για να καλέσω τον Ανδρέα να έρθει να με πάρει

Μετά από κάτι χτύπους το σηκώσε "ελα Νεφέλη" ακούγεται η φωνή του

"Ανδρέα μπορείς να έρθεις να με πάρεις από το σχολείο; ποναει το κεφάλι μου" του λέω ξεφυσώντας

Ας έρθει

Ας έρθει

Ας έρθει

"Εμμ δεν νομίζω να μπορώ τώρα, έχω πολύ δουλειά, θέλεις να πω τον Φίλιππο να έρθει;" ρωτάει και γουρλώνω τα μάτια μου