Çok oy, çok yorum = Motive Olan Yazar = Hemencecik Yeni Bölüm
Bebişlerimmm asker kategorisinde 5. olduk ya bizzzz(: Ağır ama emin adımlarla ilerliyoruz çok şükür. Birinci olacağımız günler yakındır. Oy verin, yorum yapın olur mu kuzularım? Başaracağız!!!
Aşklarım çok önemli bir durum var. Genelde iki günde bir bölüm paylaşıyorum ama ard arda oldu bu sefer çünkü çok içimden geldi. Ama kendi bacağıma sıkıyormuş gibi hissediyorum. Bunun sebebi de ben yeni bölüm paylaşınca önceki bölüme oy vermeyi bırakmanız. Lütfen önceki bölümlere de oy verin olur mu? Çok rica ediyorum. Her gün bölüm paylaştığım için pişman olmak istemiyorum. Hatta 1000 oy yapın oyları hemen yeni bir bölüm paylaşayım olur muuuu<333
Beni takip etmeyi unutmayın. Hesabım lanetlibalik
ig: lanetlibalik
Keyifli okumalar.
***
Sabah feci şekilde terleyerek uyandım. Uykumu alamadığım için gözlerimi açamıyordum ama yanıyordum. Niye bu kadar sıcak olmuştu ki? Zorlukla gözlerimi açtım. Açtığımda da Çağan'ın kollarında olduğumu fark ettim. Bana sımsıkı sarılmıştı. Biraz kendime gelmeye çalışarak alnımdaki teri sildim. Onu uyandırmak istemediğim için hafifçe uzaklaşmaya çalıştım. Bırak benden uzaklaşmayı mümkünmüş gibi daha çok kendine çekip, daha sıkı sarıldı. Başımı boynuna gömmüştü.
İnsana sevdiğinin kokusu güzel gelirmiş. Ne güzel kokuyordu bu adam. Gözümü kapatıp kokusunu içime çektim. Aslında rahatmış ya burası diye düşündüm. Başımı Çağan'ın boynuna biraz daha gömdüm. O arada tekrar uyuyakalmışım.
Uyandığımda Çağan yanımda yoktu. Evden de ses seda duyulmuyordu. Kalkıp üstümü giyerek odadan dışarı çıktım. Çağan'ı mutfakta buldum. Kahvaltı hazırlıyordu.
Bana baktı. "Annemler bir akrabanın düğününe gitti. Kahvaltıyı ben hazırlıyorum." Dedi.
"Ben hazırlardım ama uyuyakalmışım." Dedim.
Yanıma geldi. Saçımı öptü. "Hayat müşterek karıcığım." Dedi.
O karıcığım deyince yüreğime bir inme indi. Ne güzel karıcığım diyordu insafsız. Beni kalpten götürecekti.
"Bugün dışarı çıkalım." Dedi. "İstanbul turu yapalım seninle."
"Tamam." Diyerek masaya baktım. "Ne çok şey hazırlamışsın." Dedim.
"Bingöl'de hep sen hazırlıyorsun. Bir gün de ben hazırlayayım dedim. Hazırlamışken de güzel olsun istedim. Fena mı ettim?"
"Yok yok. Çok iyi etmişsin."
"Hadi gel otur masaya da çayları koyayım."
"Çayları ben koyardım."
"Otur Ahsen." Diyerek beni susturdu. Öyle tatlı otur demişti ki gülerek oturdum.
Çayları koyup karşıma oturdu. "Nereye gidelim bugün?" Diye sordu.
"Sen bilirsin." Dedim.
Bana baktı. "Ben bilmem Ahsen. Sen bileceksin." Dedi.
"Tamam o zaman." Dedim. "Galata Kulesi'nin orada çok güzel San Sebastian yapan bir yer varmış. Ben hiç yemedim. Hep merak ediyordum. Üzerine çikolata döküyorlar. Sonra böyle kaşıkla sıyırıyorlar." Diye elimle tarif ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VATANIMSIN | Kitap Oluyor
Romance''Geç şu odaya yerleştir eşyalarını!'' Dedi. Sesi öyle sertti ki bir an ondan korktum. İnsanların yere göğe sığdıramadığı, o ünlü komutan bu mu diye düşündüm. Vatanı uğruna bunca fedakarlık yapan bir asker bana karşı nasıl bu kadar sert olabiliyordu...
