Ölümsüzler Diyarı

3.bölüm öpücük

Bu zamana kadar aklıma hep tuhaf şeyler aklıma gelmişti ama bu da en gariplerinden biriydi.Bunu yapmalımıydım bilmiyorum ama galiba yapıcaktım. O da şu."Korayı da o deneye katabilmek"sonuçta oda kategoriye uyuyordu. O yüzden neden olmasın.
Uzandığım koltuktan kalkarak düşünmeye başladım .Nasıl olur da onu mezara sokmadan bodrum katına götürebilirdim. Can'da Büşra da çok sıkılmıştı mezar açıp kapatmaktan bunlar olurken görevliye yakalanmamaktan artık yorulmuştuk.

Onlarla işimiz bittikten tekrar gömmeklede uğraşıyorduk.
Emre hoca sadece son iki kişi gerektiğini söylemişti .Galiba son iki kişiden biri belliydi. Öbürü aklımdaydı.
Bunu yarım hastaneye gittiğimde Büşra Can ve Emre hoca ile konuşmalıydım. Ah doğru birde Şeyma hanım ile de bu konu konuşmalıydım.

Ah onun bizim ekibimizde olduğuna ne zamana katlanıcaktım bilmiyorum ama sabretmeliydim .Koltuktan kalkıp yatak odasına doğru ilerledim .Yatak odasına girdiğimde bu odayı niye böyle yaptım diye bir kez daha düşünmüştüm. Koyu gri yatağım her zamanki gibi yarım topluydu. Kendimi o yarı toplu yatağın üstüne attım. Gözlerimi kapayıp sessizliğin huzurun keyfini çıkartıyorken kapım çalmıştı. Ah kim gelebilirdi ki bana? Benim evime gelicek insanlar belliydi .Beş kişi annem, babam,Can,Büşra ve Emre hocam başka evime gelicek insan yoktu.

Kargo bana nadir geliyordu zaten.Ben bunları düşünürken zil hiç susmamış sanki bakın yapıyormuş gibi çalıyordu. Yataktan hızlı bir şekilde kalkıp ilerlemeye başladım. Kapıdaki kişinin duymayacağını bile bile "Geldim geldim Allah'ın cezası geldim."gerçi bu dediklerimi duymaması daha iyiydi.

Kapıyı açtığımda ağzımdan şaşkınlıktan bir "hah"uzun dalagalı saçlarıyla karşımda duran Şeyma ya garip garip bakıyordum .Ağzım açık bir şekilde ona bakıyordum. Evimi nereden bulmuştu?Ağzımın açık olmasına gülerek "Ne o beni görünce ağzın açık kaldı." demesiyle kendime geldim."Senin burada ne işin var acaba?"omuzlarını silkip bir şey demeden içeri girdi .Eve girip ayakkabılarını çıkardı.

Sanki eve ilk kez gelmiyormuş gibi salona doğru yürümeye başladı. Salona geldiği zaman kanapeye oturup salonaya bakmaya başladı. Islık çalıp "Evin güzelmiş"ne sandın diye düşünürken."Neyse eminim buraya neden geldiğimi düşünüyorsundur. Senle şu işi doğru düzgün konuşalım dedim"anlamaz bakışlarım ile "Ne anlatıyorsun acaba diyorum bende"

Derin bir nefesi ortaya bırakarak "Ekibe alınmamı kabullenmediğini biliyorum."
Neden geldiği anlaşılmıştı bu kurnaz tilkinin." Bak senin gelişini asla kabullenmiyeceğim. Sadece bazı şeylerin hatrına kabul ettim diyelim"ayağa kalkıp yanıma gelerek "Neden benden bu kadar nefret ediyorsun benimde duygularım var unutma istersen Doruk"
Bende ona karşı iyice yaklaşarak "Senden nefrer filan etmiyorum Şeyma bunu nereden çıkardın"

bana karşı uzun bir süre gülerek "Nefret mi etmiyorsun?Doruk benim bu ekibe girmemem için her şeyi yaparsın hatta sevgilinden bile ayrılırsın."anlamaz bakışlarımı ona doğru çevirerek "Senin yerine kim gelseydi bu ekibe onu istemezdim. Bu seninle alakalı bir şey değil. Hem kimmiş benim sevgilim?Bak bende merak ettim."

İyice dibime girerek "Onun dışında da bana hep soğuktun. Bana karşı hep tuhaf davranıyordu n.Uzun bir süre bunları merak edip durdum .Hem kim olacak mış sevgilin Büşra tabi ki. Bugün görmedim sanıyorsun o yakınlığınızı" ondan uzaklaşıp derin bir kahkaha attım. Ay Şeyma harbi çok komikmiş. Bilseydim arada ona kendimi güldürürdüm. Zor toparlanıp kendime geldiğinde resmen burnunun dibine girerek

"Ah kurnaz tilkim benim yanlış anlamışsın .Büşra benim canımın içidir .Kardeşimdir o benim ya. Onunla çocukluktan beri arkadaşız. Daha bacak kadarken arkadaş olduk onla .Ona asla o gözle bakmadım .Onunda bana bakmayacağına eminim hem Büşra'nın çok sevdiği hatta ona olan sevgisinden başımızın etini yiyen biri. MSevgilisi ilede araları gayet iyi.Anlıyacağın yanıldıdın Şeyma."