Ölümsüzler Diyarı

17.bölüm vurulma

Şeyma tarafından

Şuan tüm her şey durmuştu sanki . Tüm sesler durmuştu onun yerine çınlama sesleri duyuluyordu. Beni korumak için kendini feda eden Ebrar'a bakıyordum. Kalın bağırsağı ve ince bağırsağı arasına gelmişti ilk kurşun. İkinci kurşun ve üçüncü kurşun ise akciğerin hemen altındaydılar. Beyaz t shirtü kıpkırmızı kan dolmuştu .Adil ve ölümsüzler arabalarına binip gitmişlerdi.

Neden gittiklerini bende bilmiyorum. Herhalde bir anda vicdana geldiler. Ebrar kucağıma düşmüştü bu nedenle hala kucağımdaydı. Hızlı nefesler alıp veriyordu .Elim ile saçını okşayıp "Sakin ol. Sakin ol .Geçti. Seni şimdi hastaneye götüreceğiz .Sakin ol "zor zar nefesini düzene soktuktan sonra" Şeyma" elimle ağzını kapatıp"Şş sakın yorma kendini. Doruk çabuk arabayı getirin" Doruk ve Can koşarak arabanın yanına gitmeye başladılar.

Büşra başımızda ağlarken Gece olayın şokundan yeni çıkmıştı .Çıkar çıkmaz hıçkırarak ağlamaya başladı. Koşarak yanıma gelip Ebrar'ın yüzünü tuttu. "Sevgilim Bak ben buradayım .Geçecek sakın kötü bir şey düşünme. "Ebrar gülümseyerek "Gece" dedi. Gece Ebrar'ın elini tutup öptü hıçkırıklarının arasında "Söyle sevgilim. Söyle. "Ebrar zor bir şekilde nefes alıp veriyordu uzun bir süre sonra hepimize baktı en son bakışları Gece de durup "Kendinize çok iyi bakın .Hoşçakalın"deyip gözlerini kapattı. "Hayır.Hayır"diye bağırıyordu Gece.

Benim ve Büşra'nın gözleri ağlamaktan kıpkırmızı bir haldeydi. Bu sırada Doruk ve Can arabayla yanımıza geldiler. Gece Ebrarı kucağına alarak arabaya bindirdi. Ardından bizde arabaya bindik. Can arabayı hızlı bir şekilde sürerken içimden Allah'a dualar ediyordum. "Hepsi benim suçum keşke ben onun yerine vurulsaydım. "diye ağlamaya başladım. Yanımda oturan Büşra "Saçmalama Şeyma hepsi o Adil denen adamın suçu." Beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Gece bağırarak "Can daha hızlı sür şu hastaneye." Şuan bizim hastaneye gitmeyi bile düşünmüyorduk. Doruk bulduğu en yakın hastaneyi tarif ediyordu Can'a. Can'da elinden geldiğince en hızlı şekilde arabayı sürmeye çalışıyordu.

En sonunda minik bir hastaneye geldiğimizde Can hızlı bir şekilde arabadan atlayıp Gece'nin kapısını açtı. Gece kucağındaki Ebrar ile hızlı bir şekilde hastanenin içine doğru koştu. Bizde onu takip ettik. Bulduğu ilk doktora Ebrarı gösterdi. Doktorlarda sedye istedi. Sedye gelince Kanlar içinde olan Ebrarı sedyeye yatırdılar . Hepimiz koşarak sedyenin gittiğini bölümü takip ediyorduk. En sonunda bir ameliyathanenin önüne gelince durmak zorunda kaldık.

Bundan sonra denesek bile bizi içeri almayacakları biliyorduk .Gene de Gece doktor olduğumuzu söyleyip onlara almaları için yalvarıyordu. Can Gece'nin omzuna dokunup "Gel kardeşim" deyip kendine çekti .Gece ameliyathanenin önünde hıçkırarak ağlıyordu .Doruk ve Can onu teselli etmek için bir kaç laf söylüyorlardı lakin onları dinlediğini pek zannetmiyorum.

En sonunda Gece ayağa kalkıp ameliyathanenin kapısını yumruklamaya başladı. "Ebrar duyuyor musun beni? "diye bağırıyorlardı gelen hemşireler ve biz sakinleştirmeye çalışıyorduk lakin bizi dinlemiyordu. "Duyuyorsan buradan iyi bir şekilde çıkacağız sana söz veriyorum sevgilim. Sende nolur bana verdiğin sözleri tut. "en sonunda hemşirelerden biri sakinleştiricilerden birini Gece'ye batırdılar.

Gece olduğu yerde yavaş bir şekilde sakinleşmeye başlamıştı .Doruk ve Can onu bir yere oturtmuşlardı. Biz Büşra ile ikimiz kan çanağı gözlerim ile onları izleyip bu lanet sürenin bitmesi için bekliyorduk. Saatler ,dakikalar, saniyeler geçmiyordu sanki donup kalmıştı zaman .Ona bir şey olursa kendimi asla affetmezdim.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Oturduğum yerde ellerimin üstünde kafamı koyup beklerken ameliyathanenin kapısı açılması ile yan odalardan birinde uyuyan Gece dışında hepimiz buradaydık .Hepimiz ameliyathanenin kapısına hücum eder bir şekilde gitmiştik. Doktor maskesini çıkartıp konuşmaya başladı. Malesef"deyip sustu bir süre.