Ölümsüzler Diyarı

18.bölüm mahkeme

Doruk tarafından

Şuan sorgu almaları için nezarethanede bekliyordum. Yanımda Oğuz,Onur, Can ve Gece vardı. Emre'yi çoktan almışlardı. Şeyma her şeyi demek ki uzun bir şekilde anlatmıştı. Geceye ,Onur'a ve Oğuz'a bakarak "Sizden bir yalan isteyeceğim. "anlamayarak "Ne yalanı? Ne diyorsun Doruk? "bu işten hep beraber kurtulup aynı zamanda Şeyma'yı o heriften kurtarmanın yolu buydu.

Elimle yaklaşın işareti yaparak anlatmaya başladım. "Bakın şimdi bu işten kurtulmak istiyor musunuz? "hepsi başıyla onaylayınca "Bakın Can ve ben küçükken bu işe girdiğimizi söyleyeceğiz. Belki bizi bu sayede işten sıyrılabiliriz. "Can elini çenesine koyarak "Mantıklı bir plan ama iki şey kafamı kurcalıyor. Emre Hoca nasıl kurtulacak?Hem kızların nasıl haberi olacak bu plandan? "derin bir nefes vererek "Bir kere Şeyma bana eğer suçumuzu itiraf edersek ne olur demişti. Bende bu planı söylemiştim. Büyük ihtimalle o zamanlardan beri düşünüyor. Şeyma zeki bir kız .Onun şuan diğer kızlara söylediğinden eminim. Emre Hoca konusuna gelince o sandığınız gibi iyi biri değil. "Onur boş bakışlar ile bana bakarak "Nasıl yani Hocanı mı kötülüyorsun? "elimi sıkarak "Sevdiğim kıza bir kere daha canının yanmasına sabrım yok artık. "Gece "Ne demeye çalışıyorsun?" diye sordu.

"O adam olacak herif yıllardır Şeyma'ya şiddet uyguluyor. Ben buna göz ardı edemem artık. Soruyorum benimle misiniz yoksa onun tarafında mısınız? "Can sinirle "Olum niye daha önce söylemedin. Tabi ki senin tarafındayım. "diğerlerinden onaylayan mırıltılar gelince keyfim yerine geldi. Umarım kızlarda aynı yolu bulabilmişlerdir.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Mahkeme salonuna giriyorduk. Ellerim yine bir kelepçe ile sıkılmıştı. Canım yanıyormuydu?Hayır. Sadece korkuyordum. İçimde bilmediğim nedensiz bir korku vardı. Sanki beni karanlık günler bekliyormuş gibi bir korku. Canımı yakan ama ne olduğunu çözemediğim bir acı. Belki de hapishanede hep kötü olayların olduğunu düşündüğüm içindir. Mahkeme salonuna girince hepimiz boş bulduğumuz yerlere oturduk. Karşımızda Pelin, İdris ve Koray dışındaki ölümsüzlerin geri kalanı vardı.

Pelin, Koray ve İdris arkamızdaydı. Onlar bizden davacı değillerdi. Hakimin gelmesiyle ayağa kalktık. "Oturun " demesiyle hepimiz oturduk. İlk önce Emre'yi çağırdı ve konuşmasını dinlemeye başladı. Erkeklerin hepsi dediğim yöntemi seçip onu söylemiştik. Umarım kızlarda aynı yöntemi uygulamıştırlar. Ebrar'a gelince onun ne olacağını merak ediyordum ama onun da mantıklı bir yol seçip şuan yanımızda oturduğundan eminim. Emre'nin konuşmasını dinlerken midem bulamıyordu. Bütün bu karanlık işleri başımıza astığından ondan nefret ediyordum.

En sonunda konuşması bitince hakim ona herkesin merakla beklediği o soruyu sordu. "Neden bu işe başladın peki? Ölüleri diriltme fikri pekte mantıklı değil. Ancak kafayı yemiâ bir insan bunu yapabilir" ölümsüzlerin bir kaçı buna gülerken Hakim sinirlenerek "Sessizlik" diye bağırdı.

Emre yere bakarak o merakla beklediğim hikayeyi anlatmaya başladı. "Ben babamı hiç görmeden büyüyen bir evlattım. Annem babamın kötü bir herif olduğunu söyler. Benimde inanmamı beklerdi. Yıllarca pencerenin kenarında onu bekledim. İnanıyordum ki bir gün gelecekti ama bir gün annem ben oyun oynarken üzgün bir şekilde ağlıyordu. Annem babamın ona aslında ihanet etmediğini kendisinin yanlış anlayarak onu bıraktığını söylüyordu. Ona babamla tekrar birlikte olabileceğini söylediğimde bana babamın ölüm haberini verdi. O gün bende babamı bir gün dirilteceğime ve annemle beraber mutlu olmalarını sağlayacağıma yemin ettim. "dediği şeye inanmalı mıydım bilmiyorum. Hakim" Peki yerine geçebilirsin. Doruk Karabağ sıradaki sensin" diyerek beni çağırdı.

Ortaya gelerek hakime doğru bakmaya başladım. Hakim" Evet anlat bakalım nasıl katıldın bu gruba? "diye soru sordu. "Bir gün bankta kendi başıma oturmuş duruyordum. Emre bir anda beni çağırdı. Bende o zamanlar öğretmenim diye yanına gittim .Bana ne olmak istediğimi sordu. Bende doktor olmak istiyorum dedim. O da ebeveynlerime süpriz yapacağımızı söyleyerek onunla bir yere gelmemi istedi. Aileme böyle bir şey yapmak istediğim için kabul ettim. En sonunda okulun deposuna geldik. Burada özel ders alacağımı söyledi. Her şey bu şekilde başladı. Uzun bir süre hiç bir şeyden haberim yoktu. Sonra arkadaşlarım için çıkmadım. Sonra da işler artık gruptan çıkılmayacak noktaya geldi. "Hakim kafasını kaşıyarak "Anlıyorum "deyip diğer sorularını sormaya devam etti.

Mahkemeden çıkmıştık. Mutluydum beş yıl hapis yiyip bu cezadan kurtulacaktık. Emre ise elli yıl ceza almıştı . Bu yüzden mutluydum ama işin içinde Yasmin Hocanın da kırk yıl ceza alması da olunca o biraz moralimi bozuyordu. Şeyma'nın annesiyle her zaman görüşebilmesini isterdim. Umarım bu beş yıl kötü bir şekilde geçmez.

❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨

Son iki bölüm bunlardan daha uzun olacak...