19.bölüm hapishane ve Efecan

56 27 33
                                    

Şeyma tarafından

Buraya geleli tamı tamına iki hafta olmuştu. Duvarlar daha şimdiden üstüme üstüme gelmeye başladı. Buraya geldiğimden beri bana tuhaf bir şekilde kötü davranan bir kız vardı. Sürekli benle kavga çıkarmaya çalışıyordu. Yine bana kötü bir şekilde bakıyordu. Onu umursamamaya çalışarak tuvaletin yolunu tuttum.

Tuvalete girdiğimde tuvalet boştu. Ellerimi suyun altına koyarak yüzümü serin suyla yıkamaya başladım.

Büşra kapıyı açarak kapının oradan” Şeyma dışarı çıkma saati geldi. Acele etsen iyi olur. ”başımla onaylayarak “Peki geliyorum. ”diyerek yüzümü suyun altına soktum.

Dün gece kötü bir kabus görmüştüm. O yüzden pek uyuduğum söylenemez. Kapı kapandığı sırada “Büşra geliyorum dedim ya. “dememle karşımda Rana görmem ile şaşırmıştım. “Sen neden çıkmadın? ”sinirle “Sana hesap vermek zorunda mıyım? ”sakin olmaya çalışarak “Pekala ben gidiyorum. ”diyerek kapıyı oraya doğru yürümeye başladım. Yanından geçerken beni  sert bir şekilde yere atarak kapıyı kilitledi. Ayağa kalkmaya çalışırken o kapının altından anahtarı atmıştı.

Öfkelenerek “Napıyorsun sen ? Şimdi buradan nasıl çıkacağız. ”kendinden emin bir şekilde bana bakarak” Buradan beraber çıkmayacağız. Ben çıkacağım sadece. Sen uzun bir süre sonra çıkacaksın. O da senin cansız bedenin olacak. ”sinirlerime hakim olamayarak “Ne diyorsun sen be? “cebinden bir bıçak çıkartarak bana doğru göstermeye başladı. Yutkunup geriye doğru kaçmaya başladım. ”Tch tch Şeyma ne oldu korktun mu?” duvarın resmen içine girmiştim.

Bıçağı üstüme üstüme doğru tutuyordu.

Üstüme  gelmeye başladığında korkarak yanından kaçmaya çalıştım. Beni yere atarak üstüme çıktı.

Bağırmaya başlamıştım. İmdat!Büşra! Ebrar !Kimse yok mu? ”bıçağı üstüme tutmaya çalıştığı sırada ellerimle onu engellemeye çalışıyordum. “Sen kimsin benden ne istiyorsun? ”bana bakarak” Adilin adamlarından biriyim.”o zaman korkum resmen katlanarak artmıştı.

Daha çok çığlık atmaya başladığım anda

Bıçağı saplamak için elinden geleni yapıyordu.

En sonunda kazanan o olmuştu.

Bir çok yerimden bıçaklamıştı . Acı içinde bağırmaktan başka elimden başka bir şey gelmiyordu. Kanlar her tarafa bulaşmaya başlamıştı. Korku dolu şekilde yaralarıma bakıyordum. Beni yakamdan tutarak iyice yere fırlattı. Kafam sert bir şekilde yere çarparken. O ise  kapıyı tıklayarak  “Gülsüm abla işim bitti. ”Gülsüm abla anahtarla kapıyı açarak Rana’nın geçmesine izin verdi. Ayağa kalkmaya çalıştığım esnada yaralarım nedeniyle kalkamadım.

T shirtü çıkartarak yaralarıma bastırmaya çalıştım. En sonunda direncim kalmamıştı. Üstüme derin bir yorgunluk çökmüştü. Yerimden kalkmayı çalışıyordum ama bu yaralarımı daha kötü yapıyordu.

Böyle daha kötü olacağını anlayınca işe yaramayacağını bile bile bağırmaya başladım”İmdat!Nolur yardın edin! ”galiba artık dayanamayacaktım. Gözlerim kendiliğinden kapanmaya başlayınca son cümleleri söyledim. ”Seni seviyorum Doruk. Kendini nolur üzme.”

Ve kendimi karanlığın kollarına bıraktım.

❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨❤✨

Doruk tarafından

O gideli tamı tamına beş yıl olmuştu.

Onsuz nefes almak bir işkenceydi. Bu duvarların arasında onu düşünmekten başka bir şey yapmıyordum. Vücudum defalarca deneyip sonra pişman olduğum yara izleriyle doluydu. O bunları görseydi bana çok kızardı.

Ölümsüzler DiyarıWhere stories live. Discover now