Elveda yürüyüşlerine saklanmalıydı ölümler
Bir kez daha anlamalıydı insanoğlu çaresizliği
Koca bir mezar taşının dibine gömülmek
Keşke zamanın ağırlığını hissedebilseydik üstümüzde
Nerede kiminle birlikte gelirdi vefasız bi kuşku
Korkmaktan başka ne vardı elimizde
Bir tutam hüsran,
bir tutam hayal kırıklığı...
Gözlerinde kaybolsaydı sevda çiçeklerim
Direnmek istemezdi dudaklarına kalbim
Sesinin ince kıvrımlarında bulsaydım kendimi
Bir daha istemezdim işitsin kulaklarım
Kurumuş bir gonca gibi çöllerde
Susuzluğu sen sanıp atsaydım içime
YOU ARE READING
kaderdir insan ömründe ölüm
Poetry"Ne yaşamın sırrına erebildim, Ne ölümün tadını alabildim, Yalnızca sustum, Ve yalnızca konuşacağım."
