Boğuluyorum bugün
Hem de öylesine boğuluyorum ki kendi yaşlarımla
Göz kapaklarım ağırlaştıkça süzülen yaşlarla kala kalmışım koca bir denizin ortasında
Korkmasınlar insanlar, bugün ince bir halat yardımıyla tutunmaktayım hayata
İplikleri güneşten alev alarak tutuşmakta
İstemiyorum bugün hiçbir şeyi, konuşmak da susup oturmak da
Yormasınlar kendilerini benim için
Başbaşayım bugün habersiz vedalarımla
Gelecekten tutulmuş ışıklar ve bir nebze keder yardımıyla istemekteyim seni bugün yanı başımda
Marifetse eğer kurşunla kelimeler karalamak
Olurum bugün kainatın asırlık yazarı
Bir kış masalında dirilmekte dileklerim
Ve alıp götürmekte rüzgar her birini
Sensizlik şimdi alp dağlarında uçan bir kuş kanadında
Azımsanmayacak kadar hüsrana uğradım hayatımda ve küçük bir teselli için azcık kalın yanımda, hayat mutlu sonla bitmek için yaratılmış bir masal sonuçta
Yaralarımı sarıp sarmalamakta kader ve her yeni gün yenisi açılmakta, her düşüncemde kalbimde koca bir delik oluşmakta istemiyorum bugün yola koyulmak da, yolun sonuna varmak da
Geçer bir tutsak gibi fikirlerim koğuşlarda
Kendimle kaldıkça kendime sorular sorulmakta
Zehir ediyor bugün zihnimi benliğim cevapsız sorularla, istemiyorum bugün köşeye sıkışmak da parmaklıklar ardına çıkmak da
YOU ARE READING
kaderdir insan ömründe ölüm
Poetry"Ne yaşamın sırrına erebildim, Ne ölümün tadını alabildim, Yalnızca sustum, Ve yalnızca konuşacağım."
