Golden Scenery

Prologue

"Sino yan ha?" Nagulat ako ng biglang lumapit sakin si Tay, bestfriend ko simula kinder.

Potangina namn.

"A-ano? w-wla uy" Sabi ko habang tinago yung selpon ko, ayan na sya manghihinala na nmn tapos di ako titigilan hanggang diko masabi sa kanya.

"Wag ako ha, I know you Jav." Seryosong sabi nya.

"Kung sure na ako sa-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla syang pumalakpak.

"I knew it! may hindi ka talaga sinasabi sakin e! alam mo, you can tell me I'm your bestfriend! para nmn matulungan kita diba?" Dere-deretsong sabi nya.

"Sinasabi mo? ang ibig kong sabihin-" Hindi ko ulit matuloy yung sinasabi ko dahil bigla nya akong niyakap.

"Bro, Im here for you always, alam ko namn na you're just shy to say it and I understand ganyan din ako noong una hindi ba?" Emotional na sabi nya, kumunot namn noo ko, ano bang sinasabi nito?

"I don't get you." Sabi ko at kumalas sa yakap nya.

"Wag ka ngang umakto na parang tanga jan, dahil tanga ka nmn talaga at alam ko yon." Sabi nya habang umiiling.

"What? I hate you." Sabay irap ko pa, habang tumayo at kumuha ng juice sa ref.

"The more you hate the more you love! HAHA!" Natatawang sambit niya pa, ibabato ko na sana sa mukha niya yung water bottle na nakita ko sa mesa nang biglang may nagdoor bell.

"Buksan mo." Sabay naming sabi sa isa't isa.

"Ikaw na." Sabay ulit naming sabi.

"Fine! ako na." Suko nyang sabi.

Hindi ko muna sasabihin kay Tay yung plano kong pupunta ng America, may nakita akong magandang oportunidad doon e, tapos malaki din daw ang sahod sabi ng katext ko kanina, employee sya roon nagulat nalng ako na bigla syang nagtext matapos kong ilike tung post sa isang page ng malaking company sa America.

And maybe, this is the best for me. Gusto ko nadin umalis dito sa Pinas, I want new environment. Masyado ng masakit dito, minsan pupunta nalng ako sa probinsya namin, bahay ng lola at lolo ko, patay na sila noong 10 years old pa ako, sabi nila mama may sakit daw si lola kaya ayon tapos si lolo namn naaksidente sa trabaho nya, ayaw nya daw kasing umasa sa mga anak nya hanggang sa kahuli-hulihan ng hininga nya, hanggang kaya nya pa bubuhayin nya talaga ng sariling sikap si lola.

Ang bahay nila lola ang pahinga ko, si Tay lang yung nakakaalam pag wala ako dito nandoon ako, minsan pinupuntahan nya ako don dahil ayaw nyang mag-isa ako, pero pinapaalis ko din sya, ayaw kong matigil yung mundo nya kakabantay sakin, hindi namn ako mamamatay, at sanay na akong mapag-isa, feeling ko kasi ang peaceful ng buhay ko kung ako lng mag-isa, malayo sa sakit, gulo, at pagod.

"What the fuck are you doing here?!" Nagulat ako ng biglang sumigaw si Tay, kaya tumakbo ako papunta sa pintuan kung sino yung dumating.

My heart suddenly skipped when I saw a man standing in front of us. Agad na nanubig ang mata ko pero bigla kong pinahid yon, ayoko kong makita nya ulit akong mahina, at iiyak nalng pag andyan na sya sa harap ko.

Agad akong napakapit sa doorknob ng biglang humina yung lakas ko, bakit bumalik pa sya? bakit nandito siya ulit sa harap ko?

"Get the hell out of here!" Tay shouted at him. Wala akong boses na mailabas dahil parang nanuyo ang lalamunan ko, I don't know what to say, sisigawan ko din ba siya? paaalisin? sasampalin?, dahil ang lakas ng loob niyang magpakita pa dito.

"Can I talk to you?" He said while looking at me in the eye, pero umiwas ako.

Ayokong maging dahilan yon na sa isang tingin niya lang sakin, na parang nangungulila ay papatawarin ko na sya, hahalikan at yayakapin at sasabihing okay na ang lahat, okay na ako. Pero hindi ko ulit hayaan ang sarili kong masaktan ulit, dahil nakakapagod na.