"මෙතනද තැන?" අශාන් වාහනේ නවත්තන ගමන් ඇහුවේ ඉස්සරහට යන්න තියන පටු පාර දිහා බලන ගමන්.
"ඔව් මෙතනින් එහාට අපිට පයින් තමයි යන්න වෙන්නේ" යොහානි කිව්වේ ගස් වලින් වට වෙලා තිබුණු බොරලු පාර දිහා බලන ගමන්. පාර දිගේ දෙන්නෙකුට වත් එක සැරේට යන්න බැරි වෙන තරමටම ඒ පාර ගොඩක් පටුයි. ඒ වගේම ගස් වලිනුත් වට වෙලා තිබුන නිසා හරියට එළියක් වැටුණේ වත් නැති තරම්. කන්ද උඩට දිවුණු පාර දිගේ හවස් වරුව නිසා ලොකු මීදුම් පටලයකුත් බැඳිලා තිබුණෙ අවට වටපිටාවේ තිබුණු පාළු මූසල හැඟීම තවත් වැඩි කරවමින්. ඇත්තටම කවුද ඒ වගේ තැනක ගෙයක් හදන්න තරම් පිස්සු තියෙන මනුස්සයා? තරුණ පුරාවිද්‍යාඥයෝ තුන්දෙනාගෙන් දෙනෙක්ටම ඇතිවුන ප්‍රශ්නය ඒක.
"Wooh so cool" හැමදේම දිහා අමුතු විදියට බලන්න පුරුදුවෙලා හිටපු වගේම හොල්මං ගතිය තියෙන ගෙවල් වලට වැඩිපුරම ආස කරන යොහානි කිව්වා.
'are you serious' වගේ බැල්මකින් ස්ටෙෆාන් යොහානි දිහා බලද්දි අශාන් නම් ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවේ කවදාවත් එයාගේ හොදම යාළුවාව හදන්න බැහැ කියන අදහසින්.
"මොකද එහෙම බලන්නනේ?" යොහානි ඇහුවේ ස්ටෙෆාන්ගෙන්. "ඉක්නමට යමු නැත්නම් කරුවලේ අපිට පාර හොයාගන්න බැරි වෙයි."
"ආහ් මට තව පොඩ්ඩෙන් කියන්න අමතක වෙනවා. බොරලු පාර දිගේම යන්න මතක තියාගන්න. පාරේ අයිනෙන් යන්න එහෙම ලෑස්ති වෙන්න එපා. මෙහෙ කූඩැල්ලෝ ඉන්නවා" කෙල්ලට අන්තිමේදී අමතක උන දෙය මතක් කරගන්න පුලුවන් වෙලා වගේ.
"කූ..කූඩැල්ලො?" ඒ අශාන් ෆ්‍රනෑන්ඩෝ කියන කිසිම දේකට බය නැති කෙනාලු.
"යමු යමු ඉක්මනින්" යොහානි අශාන් ස්ටෙෆාන් දෙන්නව ඇදගෙන යන ගමන් කිව්වා.
"සීතලයි" අශාන් කිව්ව තවදුරටත් එයාගෙ ජැකට් එකට ගුලි වෙන ගමන්.
~
~
~
"කේතකී මෑණියනි අපි මේ කොහෙද යන්නේ?" තමන්ව අතින් අල්ලගෙන හොර රහසේම මහ රෑ මාලිගාවෙන් පිට වෙන කේතකීගෙන් පුංචි ගෑණු ලමයා ඇහුවේ කුතුහලයෙන්.
YOU ARE READING
කාල දේවි (Not A Fanfiction)- On Hold
Historical FictionU better read the story. 😁 Cover credit - @Itran29 ⚠️A This story is published only in Wattpad. Using an unknown web will cause to malware issues.
