NAKARATING na sila sandra sa bahay nila, buti nalang ag ligtas siyang nakauwi sa kamay ng demonyong si kurt. Bumaba na siya sa sasakyan, well kurt open the door for her again.
⊙_⊙
"S-salamat" mahina niyang pagpapasalamat rito.
Lumingon siya sa bahay nila baka mamaya nasa bintana nanaman ang dalawang chismosa ang mama niya saka ang kapitbahay niyang si alexia. kaya hinila niya si kurt sa side ng sasakyan niya. Para hindi nila ito makita. Nagulat si kurt sa ginawa niya.
"Baka makita ka ni mama e." Saad niya. Saka nilingon si kurt. "Ano nga ang pag uusapan natin?"
Walang imik si kurt, nakatitig lang ito sa kaniya. Awkward.
Sandra gave him a knock on the head. Bahagya namang napa hawak sa ulo si kurt. He groaned.
Sandra bite his lips, malakas ata ang pagkaka katos niya.
"S-sorry " she apologized. "Hindi ka naman kasi sumasagot eh, ang tagal mo sumagot. Gusto ko ng magpalit. Kanina pa ako naiinitan sa damit ko." Pagrereklamo niya.
Kurt sighed. "I need your help, Sandra."
Napanganga si sandra sa narinig niya.
"Kailangan mo?" Kurt nodded. "ang tulong ko??" Kurt nodded again. "B-bakit ako?" Tanong niya. Curious siya.
"Kasi ikaw na lang ang malalapitan ko at alam ko namang papayag ka."
"Ayaw ko, matapos mo akong pagtripan tapos ngayon hihingi ka sa akin ng tulong? Aba ang suwerte mo naman!" Wika niya rito. Mautak rin ang lalaking to. Aniya sa sarili
"Kaya ko ginawa 'yon. may dahilan ako. Sandra. PLEASE I NEED YOUR HELP, DO ME A FAVOR. " nagmamakaawa na ito.
"Sige, basta sabihin mo na."
"Mamayang gabi na, sabi mo kanina mo pa gustong magpalit at naiinitan ka na riyan sa uniform mo." Aniya.
Mamayang gabi? Naguguluhan na siya kay kurt. Tinignan ko lang siya ng kunot noo, siya naman ay napahawak sa batok niya.
"All right, para masabi ko sayo. Labas tayo mamayang gabi."
Lalabas??? Date ba 'to.
"Sigurado ka bang papayag ako? A-anong klaseng labas 'yan!?" Napatingin siya sa malayo.
"Kakain sa restaurant, ano ba ang nasa isip mo?" Ngumiti ng pilyo si kurt.
"S-sige! Payag na ako, basta iyang sasabihin mo. Siguraduhin mong importante yan ha! Ayaw ko masayang ang oras ko sa walang kuwentang bagay." Aniya na parang nanay.
"I assure you, hindi masasayang ang oras mo, Sandra. "
Sandra sighed. "Anong oras mo ako susunduin? Ay susunduin mo ba ako?"
"Yeah, sunduin nalang kita mamaya." He offered. "Wait, what time it is? Naiwan ko relo ko sa bahay eh." He added.
Tinignan ni sandra ang oras. "Mag a alas sais na e"
"Okay, mga alas otso nalang kita susunduin."
"Tulog na ako diyan e!" aniya.
Maagang natutulog si sandra, hindi niya kaya magpuyat.
"Para makapag pahinga ka pa, baka rin aayaw ka kung sinabi kong ngayon na agad "
"Ay talaga! Sige, alas otso nalang. Umuwi ka na, baka hinahanap ka na sainyo. Sermonan ka pa ng nanay mo" pag uutos ni sandra.
YOU ARE READING
Destiny's Love |(On-going)
RomanceHola! I'm ATARAXEIA a newbie writer po.Ang totoo po niyan ay kaya ko nagawa itong story na ito ay dahil bored lang ako noong gabi'ng 'yon! HAHAHAHAH para mawala ang boredom ko, gumawa na ako ng story dito sa wattpad. Pero hey guys! May mga error p...
