Destiny's Love |(On-going)

Chapet 26

MASAYANG masaya na umuwi si kurt sa bahay nila, nakangiti pa ito habang papasok pero ang hindi niya alam, nandoon pala ang parents niya nakasulyap ngayon sa kaniya. Nakangiti lang siya dahil na solo niya ang dalaga ngayong araw.

"Son, Ginabi ka ata umuwi." Nagulat siya sa kung sino man ang nagsalita. Ang daddy niya pala iyon.

Well, ginabi sila umuwi dahil nahihirapan pumili ng isusuot ang dalaga.

"Uhm, hi dad. Hi mom. Sorry po, may pinuntahan lang kasi ako." Sagot niya.

"Halika nga, Maupo ka muna rito. Kailangan mong magpaliwanang." Aniya ng mommy niya.

Shit, ano naman kaya ang i eexplain ko? Aniya sa sarili.

Sinunod naman ni kurt ang sinabi ng ina, kaharap niya ngayon ang parents niya. Nakatitig lang ito sa kaniya, mapapaamin siya nang wala sa oras dahil sa mga to.

"Mom, dad. Stop staring at me like that!" Reklamo niya pero wala paring imik ang mom amd dad niya. Mas lalo siyang naiirita.

"Okay fine! I went to mall with my-" fuck! What his going to do now? Sasabihin na ba niya o hindi? Wala paring imik ang magulang niya, parang hinihintay nioang ituloy ni kurt ang sasabihin.

"I went to mall to buy some stuffs, okay? Hindi ako nag bar, nakipag anohan diyan. Dad, mom. Wala ba kayong tiwala sa mukhang to?"tinuro niya ang mukha niya at nag pa cute. Nagmukha tuloy siyang bakla.

"Why so defensive?" Kurt dad said.

Napakurap kurap siya.

"Dad, inuunahan ko na kayo. Saka worry not, I'm alright. So can i go to my room now and get some rest?" Aniya at ngumiti ng mapait.

"Sure, pero kakain ka muna." Seryosong sabi ng daddy niya. Wao kurt surprised, ngayon lang niya narinig iyon sa daddy niya.

"Oo nga, anak. Kumain ka muna." Sabat ng mommy niya.

"Mom, dad. Kumain na po kam-... ako! Sa labas s-sa restaurant na nadaanan ko kanina."

Napakunot ng noo ang magulang niya. Shit. Malalagot siya.

"Sure, magpahinga ka na." Aniya ng daddy niya.

Nagpahinga na nga si kurt at medyo gumaan ang pakiramdam niya dahil sa daddy niya. Naramdaman niya ng pagmamahal nito at pag aalala sa oras na to. And he is fvcking happy. Hiling ni kurt ay sana hindi na iyon magbago.
_______________

KURT PARENT'S POINT OF VIEW.

"Hey, what's going on? Bakit bigla ka yatang bumait ngayon sa anak mo?"  She asked her husband.

"Why? Love, wala akong oras makipagtalo at pagalitan ang anak natin. Nakita mo naman ang mukha niya kanina papasok sa bahay,  right? He is obviously happy so ayaw ko sirain 'yon." Aniya

Natutuwa siya sa narinig niya mula sa asawa niya. May chance pang magkasundo ulit sila ng anak niyang si kurt.

"Louis, umamin ka nga. May hindi ka ba inaamin sa akin?"

Napayuko ang asawa niya, so meron nga talagang tinatago ang asawa niya.

"Nag-away kami ng anak mo."

"What? Are you serious? Kasi nag-aaway naman talaga kayo ah."

"Love, i mean nag away kami, nasaktan ko siya." Aniya, she's speechless.

"N-nasaktan?"

"Yeah, i punched him . " napaluha ako sa sinabi niya, first time niya iyon marinig mula sa asawa niya.