Yes to heaven~taekook

32

Selam...

Geç geldim farkındayım özür dilerim. Lakin kendimde yazma kuvvetini bulamadım ve zorlamak istemedim kendimi yazmak için ilhamın gelmesini bekledim. Çünkü kendimi zorlayınca bölüm kötü oluyor ve beğenmiyorum.

Bu bölüm smut var.

Eğer sevmiyorsanız atlayın lütfen yorumlara ığk, iğrenç gibi şeyler yazmayın ve atlayın o kısımları. Önce ki smutta yorumlarda çoğu kişi omegaverse olduğunu unutarak yorum yapmış o yüzden bu hikayenin omegaverse olduğunu unutmayalım.

Lütfen yorum yapın:( sadece okuyup geçmeniz beni çok kırıyor

Yazım yanlışı görürseniz de söyleyin lütfen gözümden kaçanlar olabiliyor

Keyifli okumalar ❤️

....

Umut her zaman jungkook için pek geçerli bir kavram değildi.

Çünkü alfalara karşı öyle bir duvar örmüştü ki kendine bunu hiç kimsenin yıkamayacağını sanmıştı.

Taehyung ise o duvarı yıkarak onun arkasında jungkook'un kırgın, ilgiye aç benliğini bulmuş, yaralarını iyileştiriyordu.

Jungkook onu hiç bir şeye değişmezdi.

Çünkü zamanında solan çiçeklerin bir daha canlanmayacağını sanarken taehyung bunun tam aksini kanıtlamıştı ona. Jungkook'u yeniden canlandırmış, neşesini tamamen kazanmasını sağlamıştı.

"Ne bu hazırlık?" Jungkook odasında ki boy aynasından giyindiklerine bakarken momo'nun seslenmesiyle bakışlarını ona çevirerek gülümsemişti neşeli bir ifadeyle.

Bugün taehyung ile buluşacaktı ve onun evinde geçirecekti geceyi.

Onu bu gece giydikleriyle şasırtmayı düşünüyordu.

Çünkü sandığında sakladığı kıyafetler sonunda çıkmıştı gün yüzüne.

"Taehyung'la buluşacağım" dedi yatağın üstünde ki çantasına yönelirken. Çantanın içinde alfa için özel seçtiği elbiseleri vardı.

"Şimdi anlaşıldı neden bu kadar şıkır şıkır olduğun" onun yüzünde ki beğenir sırıtışla yanıt vermesiyle dudak büzerek ona döndü. Giydiklerinin güzel olduğunu bilse de emin değildi haa açıkçası.

"İyi olmuş muyum sence?"

"Harikasın bebeğim" momo'nun kendinden emin sesi ve bakışlarından cesaret alarak elinde ki çantasıyla ona ilerleyerek yanağından makas aldı. Momo bu hareketine gülümserken o daha çok sırıtıyordu. Mutluydu, içi içine sığmıyordu çünkü mühürlenecekti.

Bunun hakkında en ufak bir tereddüt bile duymuyordu çünkü taehyung onun için en doğru insandı. Bunun hakkında en ufak bir kuşkusu bile yoktu.

"Neyse ben gidi-"

O an lafını kesen şey odasının yanında ki banyodan duyduğu öğürme sesi olurken kaşlarını çatmış, ve aynı kendinin ki gibi kaşları çatılan momo ile kesişmişti bakışları.

"Gidip bakalım hadi" genç kadının konuşmasıyla konuşmaya gerek duymadan hızla odadan çıkmış, ve arkasından onu takip eden momo ile banyoya girdiğinde klozetin önünde yere çömelmiş, ve öğüren jimin'i görmüştü

"Jimin"

Endişeyle konuşup hızla yanına çömeldiğinde sırtını sıvazlamaya başladı. Arkadaşı hala daha öğürüyordu ve yüzü kıpkırmızı olmuştu kendini zorlamaktan.