Karanlık Lord, 31 Ekim 1981 gecesi Harry Potter'ı öldürüp kehanetten kurtulmaya çok hazırdı.
Onun planlarını bozmak ise Çapulcuların göreviydi.
╔════════════╗
harry j. potter x fem!oc
audrisimpavi |...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Alora panik içindeydi, hem de hiç olmadığı kadar.
Ne yapacağını bilemediği durumlar olurdu bazen. Örneğin babasının kendisinde yarattığı üzüntüyle baş etmeyi öğrenene kadar ne yapacağını bilemediği anlar olmuştu. Veya Sırlar Odası'nda yaşadıklarının onda yarattığı bir panikle mücadele etmişti.
Fakat bunların hepsinde Harry yanındaydı, Harry sayesinde paniğinden sıyrılmış, rahatlamıştı.
Şimdi Harry ile ilgili bir panik yaşarken ne yapacaktı?!
Onun yanından apar topar kaçtıktan sonra odasına kapanmış, hızlıca üzerini değiştirip makyajını çıkarmış ve yatağının içine saklanmıştı.
Aklını kaçıracak gibi hissediyordu. Harry onu öpmüştü, hem de dudağından! Bunu her hatırladığında, o an gözünün önüne geldiğinde eli ayağına dolanıyor, midesindeki korkunç hisle kendini kaybediyordu.
Harry, onun en yakın arkadaşıydı. Hatta sadece arkadaşı da değildi! En büyük desteğiydi, adeta ailesiydi.
Şimdi onun suratına bakabileceğinden bile emin değildi. Nasıl bakardı ki? Kendisini öptüğünü hatırlamadan, hissetmeden nasıl her şey normalmiş gibi davranacaktı ki?
Başını yastığına biraz daha gömüp nefes verdi, aklı almıyordu hiçbir şeyi. Ben öpmek istiyorum seni, demişti. Harry kendisinden mi hoşlanıyordu yani? Peki, ne zamandır? Nasıl fark edememişti bunu?
Oysa her zaman oldukları gibiydiler. Alora aralarında farklı bir şey olduğunu hatırlamıyordu, her zamanki halleriydi bunlar. Harry bir anda niye böyle bir şey hissetmiş ve onu öpmüş olabilirdi anlamıyordu.
Kimseye de anlatamazdı bunu, ne Hermione'ye ne de Sirius'a. Çok utanıyordu çünkü. Harry ile yaşadıkları o andan utanıyordu.
Sabah aklını toparlamayı ümit ederek ertesi sabaha uyandığında ise hiçbir şey değişmemişti. Hala içindeki panik yerini koruyor, Alora'nın titremesine sebep oluyordu.
"İyi misin sen?" diye soran Hermione'ye baktı. "Yüzün bembeyaz kalmış."
Alora başını sallayarak "İyiyim." dedi. "Gece çok yoruldum da."
Hermione'nin yüzüne ufak bir gülümseme yayıldı. "Sana bir şey söyleyeceğim!" dedi hevesle. Alora onu hiç dinleyecek halde olmamasına rağmen "Söyle." dedi.
"Dün gece Viktor ile öpüştük, hem de birkaç kez!"
Arkadaşının heyecanla söylediklerine karşı Harry'nin dudaklarının baskısını hatırladı Alora ve midesi garip bir hisle burkuldu.
Tiksindiğini düşünüyordu ancak tiksinmiyordu. Sadece tuhaf hissettiriyordu. Yıllardır kardeş gibi olduğu Harry'nin onu öpmüş olması tuhaf hissettiriyordu.
"Öyle mi?" dedi tuhaf bir gülümsemeyle. "Sevgili misiniz yani?"
Dudak büktü Hermione. "Değiliz." dedi. "Onu sevgilim olarak düşünemiyorum."
