⚵42 - yanan tren.

708 131 294
                                    

22 Aralık 1996

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

22 Aralık 1996

Noel zamanı nihayet gelmişti ve Alora buna çok seviniyordu. Kış mevsimini ne kadar sevmese de Noel'i severdi. Hediyeleşmeyi, gece yarılarına kadar oturup sevdikleriyle vakit geçirmeyi, karın yağışını izlemeyi...

Bu Noel, Hogwarts'ta kalmayacaklardı. Sirius onlara eve gelmelerini ve Weasleyler ile birlikte Noel gecesini geçireceklerini söylemişti. Bu yüzden Alora'yla Harry eve dönüyorlardı.

Araları korkunç derecede kötüydü. Alora, Harry ile konuşmuyordu. Harry günlerce normal şekilde sohbet etmek için çabalamış, Alora'dan dönüt alamayınca o da sessizliğe gömülmüştü.

Ne yapacağını bilmiyordu Harry. Arkadaşlıkları bozulmasın diye aralarındaki hisleri kestirip atmış ama yine de arkadaşlıklarının bozulmasını engelleyememişti.

Resmen hem Voldemort ile hem de hisleriyle köşe kapmaca oynuyordu, harika.

Hogwarts Express'teki kompartımanlardan birinde oturuyorlardı. Ron, Hermione, Ginny, Alora ve kendisi.

Alora'yı izliyordu Harry. Ginny ile gülüşerek konuşmasını, Ron'a attığı lafları, yüzünün güzelliğini... Her bir parçasına saatlerce bakabilirdi sanki.

Hayatında gördüğü en güzel kızdı Alora, en göz kamaştıran güzelliğe sahip olandı. Gülümseyişiyle bu güzellik aydınlanıyor, mavi gözlerindeki yumuşak ifadeyle güzelliği pamuklara sarmalanıyordu.

Bakır rengi saçları altın ışıltılarla dans ediyordu adeta. Harry dalgalanan saçlarının güzel kokusunu özlemişti.

Trenin Londra'ya yaklaşmasına yarım saat kala kompartımandaki herkes uyuyordu. En azından Alora ve Harry hariç herkes. Alora yolculuklarda uyuyamazdı, midesi bulanırdı.

Camdan dışarı bakarken Harry'nin sesli nefes verişini duydu ancak dönmemeye çalıştı.

"Konuşmamız lazım artık."

Harry bunu dediği anda Alora camdaki odağını kaybetmişti. Başı yavaşça Harry'ye dönerken "Konuşacak bir şey bırakmadın bize." dedi.

Çaresizlikle baktı Harry ona. Alora'yı kaybettiğini düşünmek aklını kaçırtıyordu, bir şey yapmalıydı. "Ne istiyorsun Alora? Ne yapayım?"

"Benim isteğime göre hareket edeceksen etme." Alora dudaklarını ıslatıp Harry'ye baktı, kendisine yalvarırcasına bakışlar atıyordu. "Kendine göre hareket etmeye devam et."

Harry başını koltuğun arkasına yaslayıp iç çekti. "Bizim için doğru olanı yapmaya çalıştım ama görünen o ki o da doğru değilmiş."

Sessiz kaldı bakır saçlı kız.

"Seni seviyorum." Harry'nin dedikleriyle şaşkın bakışları ona dönmüştü. Kalbi hızlanırken Alora heyecanla midesinin burkulduğunu fark etti. "Seni gerçekten çok seviyorum Alora, o kadar çok seviyorum ki bazen aklımı kaçıracağımı hissediyorum. Ayarlarımla oynuyorsun."

SAKLI「ʜᴀʀʀʏ ᴊ. ᴘᴏᴛᴛᴇʀ」Donde viven las historias. Descúbrelo ahora