AZAB-I AŞK 1 & 2

😈AZAB-I AŞK 2 / 3.BÖLÜM🔥

Canlarım yeni bölüm geldi🔥

Umarım keyifle ve korkuyla okursunuz.😈

Desteğiniz ve yanımda olduğunuz için hepinize çok teşekkür ederim.❤🥰🙏

    🔥   🔥    🔥    🔥    🔥

" Anne..."

" Güzel kızım..."

Ben doğduktan hemen sonra öldürülen, yüzünü hiç görmediğim annem şimdi bembeyaz elbisesi ve tüm güzelliğiyle karşımdaydı.

Yüzündeki gülümseme, gözleri, saçları... Ona o kadar çok benziyordum ki sanki onun bedeninde yeniden can bulmuştum.

Aramızdaki mesafeyi hızla kapatıp ona büyük bir özlemle sımsıkı sarıldım.

Kollarıyla bedenimi sımsıkı sardı.

Gözyaşları saçlarımı ıslatırken ona mümkünmüş gibi daha da sıkı sarıldım.

" Seni çok özledim güzel kızım. "

" Ben de seni çok özledim anne. "

İnsan hiç görmediği annesini özler miydi?

Ben özlemiştim...

Hem de çok özlemiştim...

Annem saçlarımı iki yana tararken yüzüme endişeli fakat buruk bir gülümsemeyle baktı.

" Fazla vaktim yok o yüzden beni iyi dinle Sermina. Babanı bul. O büyük bir tehlikenin içerisinde onu bul ve birlikte gömüldüğüm mezarlığı bulun. "

" Babamı mı? Ama onu nasıl bulacağım? Seni nasıl bulacağım? "

" Ateş sana yardımcı olacak. Babanı ve beni onunla birlikte bulacaksın. "

" Ateş mi? Ama..."

Annem saçlarımdan koklayarak öpüp parmak uçlarıyla gözyaşlarımı sildi.

" Seni ele geçirmek ve gücüne sahip olmak isteyenler var. Çok tehlikeli, kötü ve acımasızlar. Onlara dikkat et kızım. Ne olursa olsun sakın onların seni ele geçirmesine izin verme. Bu hem senin hem de insanlığın sonu olur."

Titreyen elimle annemin yüzünü okşarken gözyaşları avucumun içini yakıyordu.

" Ben ya da baban için hayatını tehlikeye atma. İnsanlığın kaderi senin ellerinde. Sen bir lanetin düğüm noktasısın. O düğümü kimse değil sen çözmelisin. "

Annem bana yeniden sımsıkı sarılıp saçlarımı koklayarak öptü.

Gözünden akan yaşlar tenimi okşarken annem sımsıkı sardığı bedenimden ayrılup adım adım uzaklaşmaya başladı.

Adım atamıyordum, hareket edemiyordum. Sanki görünmez bir el beni sımsıkı tutuyordu.

" Anne gitme ne olur..."

Bu yakarışım annemin adımlarını durdurmaya yetmedi.

Birkaç adım sonrasında büyük bir sis tabakası annemin bedeninin etrafını sardı ve annem gözden kayboldu.

O görünmeyen el beni sımsıkı tutmaya devam ederken birden boğazımı sıkmaya başladı.

Nefes alamıyordum...

Çırpınıp kurtulmaya çalışsam da başaramıyordum.

Bir anda gözlerim karamaya başladı ve bedenim bir tüy tanesi gibi yere savrulurken o gizemli elden beni artık ezbere bildiğim o gözlerin sahibi kurtardı.