AZAB-I AŞK 1 & 2

15.BÖLÜM: İBRAHİM HOCA ( BÖLÜM YENİDEN DÜZENLENDİ )

❎BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR❎

İyi geceler canlar. Biliyorum bölüm çok gecikti ama derslerim ve sporum yoğunlaştı. Çalıştığım için pek vakit de bulamıyorum artık. Bölüm sonunda açıklamayı okuyun lütfen. İyi okumalar😘❤

***

Aksen kapıyı çaldıktan biraz sonra kapıyı nur yüzlü yaşlı bir teyze açtı. Aksen, gülümseyerek selam verip geliş nedenimizi anlattı. Teyze hocaya haber vermek için yanımızdan ayrıldı. Bir iki dakika sonra yanımıza tekrar gelip içeriye buyur etti. Eliyle hocanın olduğu odayı gösterip kendisi yanımızdan ayrıldı.

Ürkek ve yavaş adımlar atarak kapının önüne geldik. Aksen kapıyı çalarak kulpunu aşağıya indirdi ve birlikte içeriye girdik. Diğer hocanın evindeki odanın tam tersi bir odayla karşılaştık. Bembeyaz ve temiz duvarlar, kocaman ve içerinin ferah olmasını sağlayan pencereler ve tertemiz mobilyalar, duvarda özenle asılmış dualar vardı. Etrafı incelemekten hocaya bir selam bile vermemiştik. Taa ki hoca bize seslenene kadar.

" Hoş geldiniz.. Buyurun geçin hele karşıma. "

" Kusura bakmayın, eviniz o kadar güzel ki etrafı incelemekten size selam vermeyi unuttuk. "

" Olur mu geçin hele anlatın bakalım derdinizi. "

Temiz giyimli, kır saçlı ve sakallı, mavi gözlü ne zayıf ne de tombik bir hoca vardı karşımızda. Gülen yüzüyle korkumuzu ve stresimizi bize unutturmuştu.

Hocanın eliyle işaret ettiği yere oturduktan sonra ilk önce kendimizi tanıttık. Daha sonra ben buraya ne kadar çok gelmek istediğimi fakat geleceğim zaman huzursuz olup, içimden bir hissin buraya gelmemem için beni rahatsız ettiğini ve başımdan geçen olayları ayrıntısıyla anlattım. Elime yakılan kınayı gösterdim. Rengi daha da koyulaşmıştı. Bir süre sonra içimdeki huzursuzluk git gide artmaya, nefesim daralmaya ve kollarım uyuşmaya başladı.

Aksen endişeli gözlerle bana bakarak kulağıma eğilip neyim olduğunu sordu. Birden nefes alamayınca gözlerim karardı ve kendimi Aksen'in kollarına attım. İbrahim Hoca hızla kalkıp yanıma geldi ve elleriyle başımı yere koyup gözlerimi kapattı. İlk önce Besmele çekti, ardından ezan ve dua okumaya başladı.

Her ağzını açıp dua okuduğunda, içimden bir şeyler kopup gidiyordu. Göz kapaklarımı çok zor kapatıyordum, kilitlenmiştim, göğsümde sanki bir ateş vardı, terden sırılsıklam olmuştum, içimdeki bir güç beni yönetmeye çalışıyordu, ellerimi ve bedenimi kontrol edememeye başladım.

Son hatırladığım şey boğazım yırtılırcasına bağırışımdı..

***

Eftelya, Aksen'in bugüne kadar ki en yakın arkadaşıydı. Yaşadığı kötü çocukluk yıllarından ve sorunlu ergenlik döneminden sonra karşısına çıkan bir melekti sanki Aksen'in her şeyini annesinden önce Eftelya bilirdi. Onunkini de Aksen biliyordu tabi. Birlikte çok güzel anıları olmuştu, kötü zamanları da birlikte atlatmışlardı. Her şeyin bir şekilde üstesinden gelmişlerdi ta ki Eftelya'nın yaşadığı son olaylara kadar.

Aksen, cinlere her daim inanan birisiydi. Sadece Eftelya'nın bu konulardaki umursamazlığından dolayı ona bulaşabileceklerine inanamamıştı. İşler iyice çığırından çıkınca Eftelya'yı anneannesinin eskiden bu yana tanıdığı İbrahim Hocaya götürmeye karar verdi. Tam hocaya gideceklerini haber vereceği gün Eftelya'nın banyoda yaralandığını ve hastanede yattığının haberini aldı. İbrahim hocayla telefonda konuşunca öğrendikleri korkmasına neden oldu. İbrahim Hoca, cinlerin Eftelya' ya engel olmak istediklerini ve ne olursa olsun Eftelya'yı kendisine getirmesini söylemişti.