AZAB-I AŞK 1 & 2

19.BÖLÜM: CUHEN ( BÖLÜM YENİDEN DÜZENLENDİ )

    ❎BÖLÜM DÜZENLENDİ❎

   Canlar merhaba. Yeni bölüm geldi. Umarım uzun kısa demeden keyifle okursunuz. Desteğinizi esirgemeyin.

***

Yaşadığım korkunç olayların biran önce son bulmasını istiyordum. Daha ne kadar böyle sürecekti? Daha ne acılar yaşayacaktım? Karşımdaki cinin sesi kulaklarıma dolarken ben bunun bir kabus olmasını diliyordum. O söylediklerini bir defa daha tekrarlayıp sustu.

" Ben Amir Eftelya! Senin asıl sahibin. "

Ne diyordu bu? Ne sahibinden bahsediyordu? Böyle bir şey olamazdı.

" Cin olduğunu biliyorum! Benden ne istiyorsunuz?! Yetmedi mi yaptıklarınız?! "

" Ben sana âşık oldum ve seni istiyorum! O sana yapılanlarla bir ilgim yok! "

Duyduklarımla yaslandığım kapıdan aşağıya doğru kayarak yere oturdum. Dizlerimi kendime doğru çekip kahkaha atmaya başladım. Şu an delirsem yeriydi. Filmlerde kahkaha atarak izlediğim sahneyi birebir yaşıyordum. İşin daha da vahim bir tarafı vardı ki korkmam gerekirken ben bir cin ile normal sohbet ediyor üstüne yetmiyormuş gibi bir de gülüyordum. Sinirlerim çok bozulmuştu.

Amir denilen cin yavaşça yanıma gelip elleriyle yüzümü kavradı. Gözlerine baktığımda içimde ansızın bir sıcaklık hissettim. Pis nefesi yüzümde yangın etkisi yaratırken duygularım karman çorman olmuştu. Bir cin beni seviyordu. Peki ama nasıl sevmişti? Hani böyle şeyler sadece korku filmlerinde ve kitaplarda olurdu?

" Sana nasıl âşık olduğumu söyleyemem Eftelya ama bundan sonra seni bırakmayacağım. Her zaman yanında olacağım. Sen istesen de istemesen de. Sen artık benimsin. O eline yakılan kına da bunun ispatı. "

Gözlerim şaşkınlıktan büyümüş, onun rengini çözemediğim gözlerinde kaybolmuştu. Nasıl yani? Rüyamdaki o pelerinli cin Amir miydi?

" Evet o pelerinli cin bendim Eftelya. Sana bir süre daha gözükmeyecektim ama yanımda olman gerekiyor. Seni bir süreliğine buradan götürmeliyim. Büyük tehlike altındasın. "

Kuruyan boğazımı, tükürüğümü yutarak ıslatmaya çalıştım. Neden tehlikedeydim? Neler oluyordu? Beni nereye götürecekti? Bunları sormam lazımdı. Tam ağzımı açıp konuşmaya başlayacakken Amir kor gibi yanan dudaklarıyla alnıma bir öpücük kondurdu. Nedensizce hoşuma gitmişti? Ya da ben gerçekten kafayı yemek üzereydim.

Ben Anıl'ı, ailemi, Aksen'i bırakıp bir yere gidemezdim ki? Hem okulum vardı. Eğer derslere girmezsem sınıfta kalacaktım. Hem de bir cine nasıl güvenebilirdim ki? Ne olursa olsun gidemezdim. Üstelik bana yalan söylemediğini nereden bilebilirdim? Ya bana bir şey yaparsa? Aklımda bir sürü soru yer edinirken Amir aklımdaki soruların cevaplarını söylemeye başladı. Bunu nasıl başarıyordu?

" Eftelya, bir gün sana her şeyi anlatacağım ama seni korumam için benimle gelmen lazım. Seni başka türlü koruyamam. "

Aniden onu ittirip ayağa kalktım. Bu kadarı yeterdi? Beni neyden koruyacağını bilmeden onunla gelmemi istiyordu. Gitmeyecektim! Gerekirse Anıl yanımda kalırdı Ya da annemlerin yanına geri giderdim ama onunla hiçbir yere gitmeyecektim! Yüksek sesle her kelimemin üzerine basa basa konuşmaya başladım.

" Ben seninle hiçbir yere gelmiyorum anladın mı?' Şimdi nereden geldiysen oraya geri dön! Benim Allah'tan başka kimseye inancım, güvenim yok! O beni her şeyden korur! Anladın mı beni?! Şimdi defol git! Hemen! "

Amir beni saçımdan tutarak kapıya yasladı ve siyahımsı yeşil gözleriyle beni süzüp en son gözlerime odaklandı.

" Seni kimden korumam gerektiğini bir bilsen! Bana bunları diyebilir miydin Eftelya?! Aslında şimdi seni kaçırırdım ama yapmayacağım. Sen bana kendin geleceksin! O zamanı sabırsızlıkla bekliyorum! "