ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း
Part 14
---------
ညေနခင္းေနဝင္ဆည္းဆာေလးဟာသိပ္လွပပါတယ္ ေရွာင္က်န္႔ကေတာ့
ငယ္ငယ္ကေဆာ့ေနၾကရြာေတာင္ပိုင္းကသရက္ပင္ေအာက္မွာ လီယြမ္ကို
လာထိုင္ေစာင့္ေနရသည္။
"ေရွာင္က်န္႔ေစာင့္ေနရတာၾကာသြားလား"
"အင္း နည္းနည္းၾကာသြားတယ္"
"ေအာ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္ အဝတ္ေတြ႐ုတ္ေနရတာနဲ႔အဲ့တာေနာက္က်
သြားတာ"
"ရပါတယ္ လီယြမ္နင္ေျပာမယ္ဆိုတဲ့စကားကဘာလဲ"
"ေအာ္...ငါကစာသင္ခ်င္တာ"
"အမ္..သင္ေပါ့"
"သင္တာေတာ့ဟုတ္တယ္ေလဟာ နင္ငါ့ကိုသင္ေပးေပါ့ ဒီရြာမွာပညာသင္
ဆုရတာဆိုရင္နင္ပဲရိွတာေလ"
"ငါကဆရာႀကီးမွမဟုတ္တာ"
"နင္ေကာလိပ္ကေနသင္လာတဲ့အဂၤလိပ္စာေတြအဲ့တာသင္ေပး"
"ၿပီးေရာ"
"နင္ဒီမွာဘယ္ႏွရက္ေနမွာလဲ"
"1ပတ္ေလာက္ပဲေနမွာ "
"ေအာ္ အဲ့တာလည္းရတယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ငါ့ကိုစာေလးေတာ့သင္ေပး
သြားဟာ"
"အင္းၿပီးေရာေလ ဘာမ်ားလဲလို႔"
"ငါေကာလိပ္တက္ရင္လည္း ႀကိဳသိရေအာင္လို႔ေပါ့ဟာ"
"နင္ေကာလိပ္တက္မွာလား ငါတို႔ေကာလိပ္မွာလား"
"နင္တို႔ေကာလိပ္ကေဈးႀကီးလို႔မတက္ႏိုင္ဘူး အျခားအေသးစားေကာလိပ္
ေလးပဲတက္မွာေဖေဖကခနေစာင့္ဦးတဲ့ အဲ့တာေၾကာင့္နင့္ထက္ေနာက္က်ခ်င္
ရင္က်ႏိုင္တယ္"
"ေအာ္..."
"က်န္႔က်န္႔ ေကာလိပ္မွာေလ ဘာေတြရိွလဲ လူေတြေရာရိွလား"
"လူမရိွလို႔ သရဲရိွရမွာလား ဒုကၡပဲ"
"နင္ကလည္းေျပာျပစမ္းပါဟာ ဘာေတြဝတ္လဲ အက်ႌေလးေတြကေရာလွလားဟင္ သူတို႔ကမာနႀကီးလားဟင္"
"အင္း...အခ်ဳိ႕တစ္ေလကေတာ့မာနႀကီးတယ္ဟ အခ်ဳိ႕ကလည္းပံုမွန္
အတိုင္းပဲ အက်ႌေတြမွဝတ္ၾကတာအၿပိဳင္အဆိုင္ပဲ ငါေတာင္အားငယ္သြား
တယ္"
YOU ARE READING
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း (completed )
Fanfictionၿမိဳ႕အုပ္ေလးနဲ႔သူနာျပဳေလးေပါ့
