ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း
Part 20
--------
ၿမိဳ႕အုပ္အိမ္ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္ကတည္းကိုကတဟီးဟီးျဖစ္ေနတဲ့ေရွာင္က်န္႔
နဲ႔ ၿပံဳးစိၿပံဳးစိျဖစ္ေနေသာ သူ႕သားကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၿမိဳ႕အုပ္ေဟာင္းၿပံဳးမိသည္
ေအာ္.... ညီအစ္ကိုေတြမ်ား။
(brother zoneထဲကေနလြတ္သြားပါၿပီ ဦးေလးရယ္)
ညစာထမင္းစားဝိုင္းမွာလဲ ေအာက္ဘက္ကၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ရဲ႕ေျခေထာက္နဲ႔
ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ေျခေထာက္တို႔ကအခ်င္းခ်င္းထိေနၿပီးက်ီစယ္ေနၾကျပန္
တယ္ အဲ့တာကိုၿမိဳ႕အုပ္ေဟာင္းကေအာက္ကိုၾကည့္ကာ။
"ဟိတ္! ရန္မျဖစ္နဲ႔ စားစရာရိွတာစား ဘယ္ႏွယ့္ ကေလးေတြလိုမ်ဳိး
ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ၿပီးရန္ျဖစ္ေနရတယ္လို႔ "
"ဟုတ္ကဲ့ ၿမိဳ႕အုပ္ေဟာင္း"
ေရွာင္က်န္႔ကရပ္ၿပီးစားစရာရိွတာစားတယ္ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကမေနႏိုင္ပါ
ေရွာင္က်န္႔ေျခသလံုးေတာအထိပါလိုက္တို႔ေနေသးသည္ ေရွာင္က်န္႔ကအေပၚကေနမ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲျပတယ္ အဲ့တာကိုမသိခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္။
ရည္းစားရရင္ဒီလိုေလးroဖို႔ကို ဇာတ္လမ္းေတြ စာအုပ္ေတြထဲကေန
ႏူတ္ယူထားရတာ အလကားမဟုတ္မွန္း ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္အခုမွသိတယ္။
"ေက်ာင္းတက္ရတာအဆင္ေျပလား က်န္႔က်န္႔"
"ဗ်ာ...အာ ဟုတ္ကဲ့ အဆင္ေျပပါတယ္"
"ေအးေအး ဘြဲ႕ရေအာင္ႀကိဳးစားသားၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"မင္းေရာ သားၿမိဳ႕အုပ္႐ံုးမွာအဆင္ေျပလား"
"ဟုတ္ ေျပတယ္"
"ေအးေအး အဆင္ေျပတယ္ဆိုၿပီးတာပဲ ဒါနဲ႔...မင္းကိုတစ္ခုေမးခ်င္တယ္"
"အင္း"
"ဘာလို႔ဒီေန႔ညေနမင္းၿပံဳးစိၿပံဳးစိျဖစ္ေနတာလဲ"
"ျဖစ္ေနလို႔လား"
"ေအး ဟုတ္တယ္ေနာ္ က်န္႔က်န္႔ေလးကိုေမးၾကည့္"
"အင္း ဟုတ္တယ္ ၿပံဳးေနတယ္"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေနေကာင္းရဲ႕လား မင္းဒီလိုျဖစ္ေနတာအေဖတစ္ခါမွ
မျမင္ဖူးလို႔"
YOU ARE READING
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း (completed )
Fanfictionၿမိဳ႕အုပ္ေလးနဲ႔သူနာျပဳေလးေပါ့
