ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း
Part 25
-----------
ေရွာင္က်န္႔မားမွာဆြံ႕အမိသလိုပဲ ဘာမွလည္းမေျပာေတာ့ပါ သူမျပန္လာေတာ့ သူမသားနဲ႔ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္နဲ႔ကအခ်င္းခ်င္းဖက္ေနၾကတာ
ခြာလို႔ေတာင္ရပါ့မလားေတာင္မသိေတာ့ဘူး သူမအစတုန္းကလန္႔သြားပါ
ေသးတယ္ ေရွာင္က်န္႔ကျဖစ္လာသမွ်ကို ခ်စ္သူနဲ႔အတူရင္ဆိုင္မယ္ဆိုၿပီး
သူမေရွ႕မွာရဲဝံ့စြာနဲ႔ျပတ္သားစြာေျပာခဲ့တာ သူမေခါင္းၿငိမ့္ခဲ့ပါတယ္
အခ်စ္စစ္မွန္ရင္အခက္အခဲနဲ႔ျပည့္ေနရတာပဲေလ။
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ဟာဆိုရင္တည္းခိုခန္းေတာင္မျပန္ေတာ့ပဲနဲ႔ ေရွာင္က်န္႔တို႔အိမ္မွာေနတယ္ လီရွင္းခမ်ာသနားေတာ့သနားသား
အထုတ္ေတြဆြဲလာရတာအေမာ ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ကသူ႕ခ်စ္ခ်စ္နဲ႔ေတြ႕ၿပီးေပ်ာ္ေနၿပီ
သူကေတာ့အထုတ္ေတြတစ္ေယာက္ထဲဆြဲေနရတာ အထုတ္ထမ္းသမား
ငွားေပမဲ့ မရပါ။
"ဝမ္ကိုကို..."
"ဗ်ာ..."
"ပန္းသီးစားခ်င္တယ္"
"ဒီမွာေလ က်န္႔က်န္႔ရဲ႕"
ေရွာင္က်န္႔ေရွ႕ေလးတင္ပန္းသီးေတြကိုစိတ္ထားၿပီးခ်ေပးထားတာ ပန္းကန္ေလးတိုးေပးသည္ ေရွာင္က်န္႔မေက်နပ္ပါ သူဒီလိုမ်ဳိးေနခ်င္တာ
မဟုတ္ဘူးေလ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ သူ႕ပါးစပ္နားေရာက္တဲ့အထိကို ခြံ႕ေကြၽးေစ့
ခ်င္တာ။
"စားဘူး စားေတာ့ဘူး"
"ေဟာဗ်ာ...ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ"
"ခြံ႕ေကြၽးေလ! သူမ်ားေတြကိုမေတြ႕ဘူးလား"
"ေအာ္ ခြံ႕ေကြၽးရမွာလား "
"ဟုတ္တယ္! ဝမ္ကိုကိုေနာ္ က်န္႔က်န္႔ေျပာမွထလုပ္တာ က်န္႔က်န္႔စိတ္ဆိုး
တယ္ေနာ္"
"မဆိုးပါနဲ႔ဗ်ာ ကေလးေလးလဲ စိတ္ဆိုးေနပါဦးမယ္ ဟ...အာ"
ေရွာင္က်န္႔ကစူပုတ္ပုတ္နဲ႔စားတယ္ ေရွာင္မားကေတာ့ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔
ၿပံဳးေနရွာသည္ သူမသားေလးက ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္မေရာက္လာခင္တုန္းကဆိုရင္
စိမ္းသက္သက္နဲ႔ေနေနတာ အခုနဲ႔လံုးဝဆန္႔က်င္ဘက္ပဲေလ။
"ကေလးကိုသယ္ထားေနရတာ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ေညာင္းတယ္ ႏိွပ္ေပး"
YOU ARE READING
ၿမိဳ႕အုပ္ဝမ္ ႏွင့္ သူနာျပဳေရွာင္း (completed )
Fanfictionၿမိဳ႕အုပ္ေလးနဲ႔သူနာျပဳေလးေပါ့
