Yanlışlıkla ev arkadaşı olan iki gencin birbirleri hakkında bilmedikleri çok şey vardı, ya da en azından onlar öyle sanıyordu.
14.01.2023 #skzfanfiction etiketinde 1.
24.03.2023 #han etiketinde 1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bir yorum bir sevap bir gülücük) wğsösşslslsl
Hızla geçen sınavlarla dolu final haftası, cuma öğleden sonra bitmişti. Son yaşananların üzerinden 3 hafta geçmiş, bu 3 haftada Minho annesini bir daha görmemişti. Büyükannesinden Minho'nun numarasını alan annesi ise arada bir mesaj atmıştı sadece.
"Bitti! İnanamıyorum bitti!" Sınava girdikleri amfiden kollarını kaldırarak çıkan Jisung kendisinden önce çıkmış olan Felix'i ilerideki duvara yaslanırken gördüğünde yanına yöneldi.
"Felix! Bitti Felix!" "Bitti bitti~" Kıkırdanarak sarılıp zıplayarak etraflarında dönüyorlardı. "Daha 1 at kitap kapağı açmam ben!"
Kısa süreli kutlamalarını yaşadıktan sonra Minho ve Hyunjin'in sınava girdikleri binaya ilerlediler, içeri girmeden dışarıda birkaç dakika beklediler. Binadan peşpeşe çıkan ikili de yanlarına yöneldi.
Jisung yanına gelip ellerini tutan sevgilisinin yanağına hızlı bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Ee ne yapıyoruz?" Hyunjin tıpkı vizelerden sonra olduğu gibi finallerin bitişini de kutlamak istiyordu. Felix ve Jisung birbirine baktılar, vize kutlamasını başka bir amaçla yaptıklarını ve o zamandan bu zaman neler değiştiğini anımsayıp gülüştüler.
"Benim tek istediğim eve gidip uyumak! Kaç haftadır uykusuz çalışıp sınavlara giriyorum." Jisung haklı olduğunu belli eden kızarmış gözleriyle bir uykuyu hak ediyordu. "Biz eve gidelim o zaman" Minho elini Jisung'un beline atarken Felix de el sallayıp "güle güle" demişti. Yolları ayrılırken Felix ve Hyunjin de biraz dışarıda gezinecekti.
Kampüse geldikleri motora binip evlerine döndüklerinde Jisung kendini salondaki koltuğa bıraktı, odasına gidemeyecek kadar yorgun hissediyordu.
"Ah, 3 gün 3 gece uyumak istiyorum böyle." "O zaman yatağına gitmelisin bebeğim." Yaklaşıp eğilerek alnını öpen sevgilisi koltuğun yanına çömelip oturmuştu.
Jisung kendini tamamen ona döndürüp elleriyle oynamaya başlamıştı büyüğünün. "Bir dönemin mi kaldı şimdi?..." Yüzündeki gülümsemeyi korumaya çalıştı. "Evet." "Ah ben sensiz 2 yıl ne yapacağım okulda." Ellerini kaldırıp başını tutan küçüğüne güldü Minho.
"Sadece okulda olmayacağım Sungie, aynı evde yaşadığımızı unuttun galiba." "Ama seni gördüğüm saat azalacak" dedi dudaklarını büzüp yine Minho'nun elleriyle oynamaya başlarken.
Uzanıp özlediği büzüşmüş dudaklara bir öpücük kondurdu. "Sen de üstten al dersleri hemen mezun ol." "Aynen sonra da hepsinden kalayım değil mi?" Sevgilisi kıkırdadı.
"İyi olacaksın, Felix de yanında." Gülümsemesi yüzüne yeniden yerleşirken kollarını kaldırdı, kucağa alınmayı isteyen bir bebek gibiydi. "Sevgilim beni yatağıma götürür mü?" "Bedavaya olmaz." "Neh?" Jisung ne kasdettiğini başta idrak edememişti.
