Yanlışlıkla ev arkadaşı olan iki gencin birbirleri hakkında bilmedikleri çok şey vardı, ya da en azından onlar öyle sanıyordu.
14.01.2023 #skzfanfiction etiketinde 1.
24.03.2023 #han etiketinde 1.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
---Mini hatırlatma---
Fazla gerildiği için başı ağrımaya başlamıştı artık ama bunu umursuyor gibi görünmüyordu. Aklına Felix geldi, belki Jisung'la konuşmuştur umuduyla onu aradı.
Fakat Felix, Jisung ile en son dün akşam konuşmuştu. Bugün onunla konuşmadığını duyan Minho ise daha fazla bekleyemeyeceğini anlayıp aceleyle eve döndü ve arabasını alıp Jisung'un annesinin evine doğru yola çıktı.
"İyisin değil mi? Jisung..."
---Hatırlatma bitti---
Nefes nefese kaldığı kapının önünde durmadan zile basıyordu. Oldukça endişeliydi, Jisung'un evde olmasını umuyordu. Yumi kapıyı açtığında karşısında görmeyi beklemediği yüzle şaşırdı. "Minho?" "Merhaba Yumi teyze." "Sana da merhaba da, sen Jisung'u karşılamayacak mıydın? Jisung otobüse bindi çoktan."
O an Minho, başından aşağı kaynar sular dökülmüşçesine bütün vücudunda bir yanma hissetti. Jisung'un annesi onun otobüsten inmediğini bilmiyordu. Onu da endişelendirmeden bu durumu nasıl açıklayacağını düşünüyordu.
"Jisung otobüse bindi mi?" diye sordu. "Evet bindi, bir sorun mu var?" Kaşları belirgin bir şekilde çatıldı. "Gördünüz mü bindiğini?" "Yani, görmedim ama bindiğini söyleyen bir mesaj atmıştı. Onu geçirmeye gelmeme gerek yok demişti."
Elini alnına götürürken titrek bir nefes verdi Minho, Jisung'un otobüse binmediği hissi daha da güçlenirken neden binmediği konusundaki düşünceleri birbirine karışıyordu.
"Jisung otobüse binmemiş olabilir mi?" "Neden binmemiş olsun ki?" "Çünkü otobüsten inmedi. Birkaç otobüs geldi geçti ve hiçbirinde yoktu. Aradım, çalmadı telefonu." "Ne?!" "Canını sıkan bir şey mi vardı ya da garip davranıyor muydu?" "Hayır, her zamanki gibiydi... Farklı bir şey hissetmedim.."dedi ve devam etti: "O iyi değil mi? Minho! O iyi, değil mi?!" "Bilmiyorum, ama onu bulacağım merak etmeyin."
Vakit kaybetmeden oradan ayrıldığında Yumi de oğlunu arıyor, ve gerçekten de telefonu çalmıyordu. Korku ve endişenin harmanlanmasıyla hissettiği duygular gözlerinin birer şelale gibi akmasına yol açmıştı. Çaresizce ne yapabileceğini düşünüyordu. Felix'i hatırladı, en iyi arkadaşını.. Fakat Felix de en az onun kadar çaresizdi. Jisung'un kaldığı odaya çıktı, bir not, bir şey arıyordu. Elleri titrerken açıp çarparcasına kapattığı çekmeceler ve sulu gözlerinin ardından okuyamadığı kağıtlarla dolanıyordu. Hiçbir şey bulamamıştı.
Minho, Jisung'un otobüse binmesi gereken terminale varmıştı. Hızlıca etrafta göz gezdiriyor, dinlenme noktalarından tuvaletlere kadar her yere girip çıkıyor ve Jisung'u arıyordu.
