17 yıl boyunca boşuna acı çektim,boşuna ağladım,boşuna kimseyi bulamayıp kendime sarıldım,kendi gözyaşlarımı sildim.Çünkü kimse yoktu.Kendi kendimin ailesi oldum.
Şimdi ise gelmişler bunlara gerek kalmadı artık güzel bir ailen var dediler.
......
-S...
Canişkolarım, ponçikerellalarım ve yakında muhteşem ötesi yakışıklılıkta çığır açan tatliş badboy'umuz hikayeye dahil olacak.Siz heyecanlı mısınız? Ben heyecanlıyım valla.Ve evet doğru.Sabahin 7'sinde kalkan ama buna rağmen gecenin 00.30'unda bölüm atan ve her gece 02:10'a kadar Wattpad'ta kitap okuyan psikopat benim(Bugün hariç çünkü biyoloji ödevini düşünme işi beni yeterince yordu) :)
Sıla'nın adamı pataklasının üstüne bir hafta geçmişti.Bu bir hafta benim için yorucu geçti çünkü yeniden astım krizlerimin baş göstereceğini hissediyorum ama tabi ki kimseyi telaşlandırmamak için de bir şey söylemiyorum.Ne olur olmaz ilaçlarımı yanımdan ayırmıyorum.Birazdan Sıla,Poyraz ve Ayaz abi ile Sahile gideceğiz. Aslında sadece Sıla ile gidecektik ama geçen haftaki olaydan sonra onlem amaçlı onlarda gelecek çünkü Sıla sinirlenince başka birine dönüşebiliyor.Sıla ile giyinmek için giyinme odama çıktık.Evet daha önce bahsetmedim ama bu evde giyinme,spor,oyun,karaoke, kütüphane ve hatta sinema odası var.Daha doğrusu ben sadece giyinme odasına gittim.O da Sıla için.Eve gelen misafirler rahat etsin diye yemek odasının yanında giyinme odası var.Onun dışında diğer aile üyelerinin hepsinde kendi odasında var zaten.Sıla giyinme odasına girdi ve bende yukarıda kendi odama girdim.Bir omuzu hafif açık olan onun dışında göğsümden karın boşluğuma kadar bir dekolteye sahip siyah hırkamı giydim.Altına da beyaz ve siyah çizgili eteğimi giydim.Tek bant krem ayakkabımı giydim ve Sıla'yı kontrol etmek için aşağı indim.Sıla'nın yeni giyinme odasından çıktığını gördüm.Siyah ince askılı bir büstiyer ve üstüne de siyah düz bir badi giymişti.Büstiyerin askıları gözüküyordu ama rahatsız edecek derecede değildi.Altınada giydiği siyah kareli etek ve kemerle işte ben İnci'nin kuzeniyim diye bas bas bağırıyordu. Güzellik konusunda aynı geni taşıdığımız bariz şekilde ortada.Egon diye tavan yaptı İnci.Bunlar sana kahvaltıda ne verdi de yine böyle oldun anlamadım ki.İçsesim ile kavga etmenin bence tam sırası. Sıkılıyorum zaten.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Erkan anağğtarlar koltuğun altında kaldığğ beni arağğ.Şuan tam bunu yapmak istiyorum.Kimse bana yeri ve zamanı değil demesin çünkü tam yeri ve zamanı.Neden mi? çünkü sıkıldım.Şaka şaka.Daha doğrusu sıkıldığım şaka değil diğeri şaka.Her neyse işte.Evde ki yardımcı ablamızın malesef izin günüymüş ve bizimkilerde acilen taziyeye gitti.O yüzden anahtarların neden cebinde olduğu konusunda bilgisi ve haberi olmayan zavallı Ayaz abimi eve gönderdiyorlar.Poyraz abim de onu yalnız bırakmak istemediği için onunla beraber gitti.Ne kadar Sıla'yı bizimde gitme konusunda ikna etmeye çalışsam da bizim kız kıza kalmamızı ve anlatacağı dedikodular olduğu konusunda ısrar etti.Ben de onu kıyamadım.Ben olsam kırardın ama- Sıla'nın anlattığı dedikodular ilgimi çekmişti.Furkan abinin sevgilisinden bahsediyordu.Anladığım kadarıyla Furkan abi onu çok seviyordu.Umarım hep mutlu olurdular.Furkan abi mutluluğu hakeden biri(Tıpkı senin gibj.O yüzden saçma sapan şeylere üzülecegine ya da kendini suclayacağına ne kadar değerli biri olduğunun farkına var.Kendini sev.Ve unutma herkesin kötü yanları olur ve sen kötü yanlarnı aramaktan,iyi yanlarını kendinden bile gizlemekten vazgeç.Hayat zor ama sen üstesinden gelecek kadar güçlüsün.Umudunu kaybetme.İyi ki varsın.Aldığın her solukta hayata karşı umudunun artması niyetiyle.Hep mutlu ol:) )Sıla telefona gelen bildirime baktıktan sonra eve gitmemize karar verdi.Benim için çok bir şey fark etmiyordu o yüzden kabul ettim.Ama yolda giderken üvey babama çok benzeyen birini gördüm.Son hatırladığım şey bu ve Sıla'nın İnci diye haykırışları...
~•~
Gözümü açtığımda karşımda yine o beyaz tavan.Özlemiştim lan aslında.Alışkındım zaten.Yani yabancısı olduğum bir yer,bir renk ve bir görüntü değil.Ve tabi ki yine düşüncelerimi bölen bir kapı sesi.Merak ediyorum kapının düşünceleri önlemesi dışında bir işlevi var mı? Doktor içeri girdi ama bakacak dinleyecek ya da en azından algılayabilecek bir gücüm yoktu şu an.Genelde astım krizleri sonrası çok yorgun olurdum.Bekledigim bir şey olduğu için çok şaşırmadım."Bebegim iyi misin güzel kızım?" dedi annem telaşlı sesiyle.Tüm aile üyeleri buradaydı.Basımı salladım.Ben nasıl iyiyim.Normalde ilacımı almaya yetisemeyince hastaneye gelince boğazım feci şekilde yanardı ama öyle bir şey hissetmiyoru.Neden? dedim."Astım hastası olduğunu bilmediğimi ve ilacını yanından ayıracagımı falan mı sanıyorsun?" dedi kızgınlıkla.Sanırım ona anlatmadıgım için kızgın.Gözyaşı döktüm sessizce.Bunu fark ettiğinde yanıma geldi ve "özür dilerim bir daha kizmayacam sana.Sadece çok endişe ettim.Bundan sonra bana anlat olur mu başkalarındsn duymak yerine senden öğreneyi?" dedi Sıla.Basimi salladım.Eve gidebilir miyiz? diye sordum."Ben taburcu işlemlerni halledip geliyorum.Sen de hazır ol güzel kızım" dedi ve tebessüm ederek odadan çıktı babam.Ustumdeki kıyafetlerim. Şükür ki aynıydı.Degistirmeye gücüm yoktu.Gerci kalmaya da niyetim ve gücüm yok.Bunu anlayan Demir ceketini çıkarıp bacağıma sardı ve beni kucağına aldı.Başımı boyun girintisine soktum ve uykuya daldım.
~•~
Eve geldiğimde hiç beklemediğim bir manzara ile karşılaştım.Ne düşüneceğimi bilmiyordum.İlk defa böyle bir şey oluyordu.
