17 yıl boyunca boşuna acı çektim,boşuna ağladım,boşuna kimseyi bulamayıp kendime sarıldım,kendi gözyaşlarımı sildim.Çünkü kimse yoktu.Kendi kendimin ailesi oldum.
Şimdi ise gelmişler bunlara gerek kalmadı artık güzel bir ailen var dediler.
......
-S...
Ben ne yazacağımı planlanıyorum o yüzden yazarken ben bile heyecanlanıyorum hdjejsjjsjej gelecek bölümlerin heyecanı var.Tek fikrim size efso bir badboy bekliyor olduğu
Dedemle geçirdiğimiz günlerin ardından bugün gitme vakti Yarın yeni okuluma gideceğim için heyecanlı ve biraz da korkmuş hissediyorum.Ya bana eski okulundaki gibi davranışlar düşüncesi aklımdan hiç çıkmıyor.Ayy kızım kim sana ne diyebilir sen okulun sahibinin kızısın.
Aptallık etme sen Bihter Ziyagilsin
Ayy ne Bihter'i ben İnci Duru Özekin'im.
Özekin...
Alıştım ya soyadıma.Havalı geliyor.Şey gibi oldu.Ablaları evlenince bekar kardeşleri ablasının evliliğini kabul etmeyip ablasını sanki kocasının soy adını almamış gibi davranıp hâlâ kızlık soyadını kullanıyor gibi(Aaa ne alakası var kesinlikle öyle birşey yapmıyorum)
Dedemle vedalaşmak zor oldu ve ikimizinde gözüne toz kaçtı.Evet aynı anda kaçtı olamaz mı bir diyeceğiniz mi var? Yani ağlama falan yok.Aklınızs öyle birşey gelmesin.Tam kapıdan çıkacakken babaannem beni durdurup çok zarif bir broş verdi.Ona da annesininden kalmış.Aslında anneme verecekmiş ama beni görüp bu güzel kız için yapılmış sanki.Kimse onu kadar ağır ve güzel taşıyamaz.Msvi bir çiçek ve çiçeği bağlayan ince bir sap.O ince saptan da birbirine bağlanan 2 sap daha var.Sapların ucu minik pırtalanla dolu.Çok beğenmiştim.Babaanneme de sarıldım.O da çok ağladı.En kısa zamanda da geleceğini söyledi.Bu beni çok mutlu etti.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
~•~
Eve vardık ama saat geç olmuştu.Sıla'yı eve bıraktık ama ben onu yarına kadar çok özlerim ki:(
Akşam yemeği yedik ve ben uyumaya gittim.Sabah erkenden kalkacaktım sonuçta.
~•~
Korkularımla yüzleşeceğim gün bugün.Yeni bir okula gitmek kolay değil sonuçta olm.Hic tanımadığım insanların arasına girecem.Okul kıyafetlerimi üstüme geçirdim.Baya güzeldi lan bu üniforma.Normalde gün
Kahvaltımı yaptım.Bugün beni Poyraz abim bıraktı.Yol boyu sessizdi.Belli ki konuşmak istemediğimi anladı.Yoksa hayatta susmazdı.Çekeceğim vardı valla.
Okula girdim.Müdürün odasının yerini bulmalıyım ama bahçe de gördüğüm şey bana bunu unutturdu.Bir basketbol sahası ve topu vardı.Koşarak topu aldım ve defalarca yerde sektirmeye başladım.Topu potaya atmaya çalıştım.O sırada potaya girmedi ve sahanın etrafında dolaşan birinin kafasına geldi.
O ne güzel sesti öyle.
Sus icses çocuğun kafası kırıldı. Ayyy çok özür dilerim.İateyerek olmadı.Gercrkten çok özür dilerim dedim."Lan dikkat etsene.İnsan bir dikkat eder.Bir daha yaparsan topunu keserim" dedi.Gözlerimin dolmasını engeleyemedim.Üvey babam ben en son top oynadığımda sadece masanın üstünde duran sigara kutusu yere düştü diye 2 gün soğuk ve karanlık bir odaya kapattı beni. Baba çok soğuk baba,ben karanlıktan korkuyorum dedim ama beni umursamadı.5 yaşındaydım ya 5. Çocuk cebinden sigara çıkardı ve içmeye başladı.Koşarak uzaklaştım.Okulun arkasına geçtim ve okul duvarına yaşlandım.Nefes almaya çalışıyordum. Ben nefes alamıyordum.Astım krizim geliyordu.Elimi cebime soktum ama yoktu.Düşmüştü.Yoktu ve benim de kalkacak halim de yoktu.
Efe'den
Salağın biri kafama top attı.Ben de ne mi yaptım? Tüm sinirimi ondan çıkardım.Sigaramı çıkarınca koşmaya başladı.Gözleri dolmuştu ve bunu benden gizlemeye çalışıyordu.Koşunca cebinden bir şey düştü.Bunun ne olduğunu anlamadım ama yine de peşinden gittim.Belki onun için önemli bir şeydir.Onu bulduğum zaman okul duvarına yaşlanmış göz yaşları ile nefes alamadığını gördüm.Elimde ki şeye bakınca onun ilacı olduğunu anladım.Nasıl kullanmam gerektiğini bilmiyorum.Elimden aldı ve ilacı ters yöne çevirip yavaş yavaş ağızına götürmeye çalışıyordu ama hareketleri çok yavaştı ve rengi git gide morarıyordu.Elinden ilacı aldım ve ağızına götürdüm.Bir kaç fıs yaptım. Rengi kendine gelmeye başlıyordu.Ardından hiç birşey olmamış gibi ayağa kalktı ve gitti.Ben de arkasından baka kaldım.O çok güçlüydü. Başkası olsa kollarımda ağlardı belki ama o gitmeyi ve hiç birşey olmamış gibi yapmayı tercih etti.
İnci'den
Sorun yoktu ya.Sadece nefes alamadım ve bir daha ölüme yaklaştım.Mudurun odasına girdim ve sınıfımı öğrendim.Sınıfıma çıktım.Umarım son senemi güzel geçiririm.
Bittiğ ama ben de bittim.Ya İnci üzümlü ve hüzünlü kekim bu kadar acıyı tek başına omuzlamak zorunda değilsin.
Efeee düştüm galiba.Çok saf salak birsyesin.Delirecem.
