Lotus Çiçeği |DÜZENLENİYOR

Bölüm 13

Sabah erkenden kalktım.Neden bu kadar erken kalktım hiç bilmiyorum ama iyi tarafından bakmak gerekirse dinç olurum.Her şeye iyi tarafından bakan biri olduğumu söylemişmiydim? Soylemediysem bile şimdi söylemiş oldum.Buraya geldiğimden beri çok şey değişti.Artık abilerime alıştım.Sıla'yı buldum.Arkadas kazandım.Anne ve babama alıştım.Hayatımda ilk defa anne derken baba derken sesim titremiyor.Alıstık sanırım birbirimize.Onların gözünde sadece sevgiyi görüyorum.İlk başta planım reşit olduktan sonra gitmekti ama istemiyorum.Beni seviyorlar.O adam seni kimse sevmez demişti ama öyle olmadı ve ben çok mutluyum.

Aşağı indim.Herkes aşağıdaymış.Bugün salı.Yarın görüşmeye gideceğim.O yüzden çok heyecanlıyım.

Koltukta oturan ve bana arkası dönük olan annemin yanına gittim ve yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.İlk başta afalladı ama sonra çok mutlu oldu ve yüzümün her tarafına küçük ve sulu öpücükler bırakmaya başladı.Öpmeyi bıraktı ve elleri havaya kalktı.Ne yapmaya çalıştığını anladım ve kaçmaya çalıştım ama artık çok geçti çünkü karnında ellerini hissetmeye başlamıştım.Gıdıklandığımı biliyordu.Bir süre sonra babamda geldi ve ikisi beraber gıdıklaya başladı.Bunu gören abimler durur mu? Tabiki hayır.Onlarda geldi.Gülmekten nefesim tükendi.Poyraz abim durumu hemen anladı ve ilacımı verdi.Bir kaç fıs yaptıktan sonra nefesim düzene girdi.Sende ilacımın ne işi var? diye sordum."Herkes yanında taşıyor güzelim acil durumlar için" dedi Ayaz abi.Güzelim miyim gerçekten dedim.
Hepsi kahkaha attı ve abim"güzelimsin gerçekten dedi" Bende şımardım tabi.
"Kız hadi kalk okula gideceksin hadi meleğim geç kalma" dedi annem.Bugün gerçekten okula gitmeyi çok istiyorum. İçimde farklı ve güzel bir his var.Hemen odama çıktım ve okul kıyafetimi giydim. Saclarımı toplayıp topuz yaptım.Bence gayet güzeldim.Hatta ne güzeli yakıyorum resmen.Kendimr saçma ve gereksiz bir özgüven yükledigime göre aşağı ineyim.Bugüm kahvaltı yapmak istemiyorum ve saate baktığımda geç kaldığımı gördüm.Annemi yanağından öptüm ve "şey ben geçen gün arka bahçede bir bisiklet gördü.Acaba bugün okula onunla gidebilir miyim?" dedim dudağımı büzüp"tabi ki bebeğim ama kask takmayı unutma olur mu?" dedi Ayaz abim.Basımı salladım ve bahçeye koşup siyah bisikletin yanına koştum.Bisiklet genel olarak siyahtı ama sadece bazı kısımlar mavi renk ile buluşmuştu.Mavi ve siyahın uyumuna bayılırım.Kafama siyah kaskımı geçirdim ve koltuğa oturdum.

(Yalnız kask bisikletten daha güzel değil mi?)

~•~

Yarım saat boyunca bisiklet sürdüm ama yüzüme değen hafif rüzgar yolculuğu o kadar güzel hâle getirdi ki yorumladım bile diyebilirim.Bidikleti okulun arkasındaki bisiklet ve motorlar için ayrılmış bölüme zincitledim.Tam sınıfa doğru yol alırken yanıma bir adet Efe geldi.O da motorunu park etmişti.
Aslında ona görünmeden sınıfa gidecektim ama olmadı çünkü o yanıma gelince yanaklarımın kızardığını hissediyorum."Bisiklet senin mi?" diye sordu.Yok abimin dedim.Yok ebemin der gibi oldu birazcık ama napim gerçek bu.Anladım dercesine kafasını salladı ve "çıkalım mı yani sınıfa çıkalım mı sınıfa gidelim mi anlamında şey ettim neyse boşver hadi gidelim " dedi.Telaşlanınca çok tatlı oluyorsun dedim dan diye.Lan lan lan.Ben az önce ne dedim? Aaağ öldürün beni e dostlar."Sen de yanakların kızarınca çok tatlı oluyorsun"
dedi.Ne dediğini geç farkeder gibi toplamak istese de vazgeçti.Yani gözlerinden öyle anladım.Tesekkur edeceğim sırada karşımızda kocaman bir köpekle karşı karşıya gelmemiz bir oldu.Normalde köpeklerden çok korkmam ama hu kopegin ağzının etrafı hep kan.Efe elimden tuttu ve koşarak okula soktu bizi.Köpek arkamızdan kovalayıp havlıyordu.Nefes nefese kaldım.Hayır gerçekten zamanı değil. Şuan olmaz ya gerçekten olmaz.Okul binasına girdiğimde artık yüzümün tamamen mosmor olduğuna emindim.
Efe bunu fark etmiş olacak ki arka cebimden ilacımı çıkardı.Ağzıma koydu ve 3 kez fıs yaptı.Bacaklarımda derman kalmadı bu yüzden kollarımı Efe'nin boynuna doladım ve Ege'de beni kucağına aldı.