Ege terler içinde yatağından kalktı. Hatırlıyordu. Her şeyi hatırlıyordu. Hızlıca telefonu eline aldı.
Ege: PERA HATIRLIYORUM.
HATIRLIYORUM PERA.
YANINA GELECEĞİM.
Hızlıca üzerini giyinip evden çıktı. Pera ile beraber kiraladıkları eve doğru sürdü arabasını. Her şeyi hatırlıyordu.
Hastanede Perayı hatırlamadığını, eski sevgilisi ile daha ayrılmadığı zamanlar aklındaydı sadece. Kız kanserdi. Onu bırakamazdı. Hastanede görmek istediği şey o kız olmuştu. Görmüştü de.. Ama kız iyiydi. İyileşmişti. Sonra ayrılmıştı oradan ama Pera onu bulmaya gelmemişti. O da Perayı aramamıştı. Hatırlamadığı birini arayamazdı ki.. Şimdi hatırlıyordu. Pera'nın anlattığı her şeyi hatırlıyordu. Bugün ayın 10'uydu. Ayın 10'unda hatırlamıştı Perasını. Kendi Perasını hatırlamıştı. Şanslı sayıları... Gerçekten onlara şans getirmişti.
Arabadan inip merdivenleri koşarak çıktı. Kapıyı çaldı. Kimse açmıyordu. Telefonunu çıkarıp aradı. Ses geliyordu ama kapı açılmıyordu. Gürültüye uyanan karşı komşu kapıyı açıp Egeyi görünce gülümsedi. "Ege? Siz barıştınız mı?" gülerek kadına baktım. Taşınırken tanışmıştık. Hatırlıyordum. "Hiç küsmedik ki? Pera'nın uykusu ağır değildir ama. Uyanmıyor. Evde mi?" kadın kaşlarını çattı. "Evdeydi" kapıcıyı arayıp anahtarı istediler. Kapıcı kapıyı açtığında Ege koşarak yatak odasına gitti.
Peranın ağzından köpükler taşmıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EGO
Short Story05......: Dizin nasıl oldu? Ege: Sen bunu nerden biliyorsun? 05......: Senin hakkında senden daha çok şey biliyorum. Sahi sen önceden kimdin? Ne yapıyordun? Nasıl biriydin biliyor musun? Ege: Geçmişimden biri misin? 05.......: Ben senin geçmişinim. ...
