Takip

6. Bölüm -hisler-

Doruk...
Beni kurtarmaya geldi...

Atakanı aldığı gibi yere yapıştıran Doruk sinirden kıpkırmızı gözüküyordu
Yerde olan atakanın karnına oturarak hunharca yumruklamaya başladı
"Sen ne yaptığını sanıyorsun orospu çocuğu!" Dedi Doruk
Yumruk
"Yanlız sandın herhalde kızı!"
Yumruk
"Bir daha görürsem seni fena yaparım!"
Yumruk
Atakanın yüzünde kan olmayan bir yer göremiyordum
Ve doruğu sinirlendirmek istercesine de gülüyordu

Manyak bu herif!

Doruk durduğu bir vakit Atakan bunu fırsat bilerek doruğun karnına oturan o oldu
Yumruklama sırası ondaydı
"Sen asıl kendini ne sanıyorsun pezevenk?!"
Yumruk
"Sevgilimle arama giremessin ankadınmı?!"
Buna daha fazla katlanamadım
Atakanın yumruğunu havada yakalayarak yüzüne baktım
"Dur ... Lütfen"
Ona yalvaracağım aklıma bile gelmezdi

Durdu...

Çirkince gülümseyerek doruğun karnından kalktı
Ve bunları yaparken benimle göz temasını birakmadı
Tam karşımda durarak kolumu tutttu sertçe
"Bu herif bana vururken bı bok yapmıyordun?"
Dedi tehditkâr bir şeklide
Kolumu dahada sıktı
"Sıra bende olunca hemen durduruyorsun?"
"Bırak kızı it!"
Doruk yerde acı içinde kıvrınırken bu sözleri söyledi
Gözlerim acıyla doldu çünkü kolumu çok fazla sıkıyordu
"Atakan...git" dedim gözlerine bakamadan
Burnundan sinirle soluyordu
Ve aniden bıraktı kolumu
Diğer elimle kolumu tuttum
Atakan tekrardan doruğun yanına gitti
Yeni Ayağa kalkmış olan Doruk sendeleyerek yürüyordu

Bu canımı acıttı

Atakan doruğu alıp sertçe duvara yapıştırdı ve yakalarından tuttu
"Senin amacın ne lan!"
Şimdi gülme sırası doruktaydı

Buda ayrı manyak!

Doruk sertçe malum yere dizini geçirdi
Atakan acıyla kıvranarak geriye sendeledi

"Amacım senin gibi piçleri bu diyardan silmekdi! Ama daha burnumun dibinde bir tane varmış ve onu silememişim! Kendime kızıyorum lan, kendime!"
Dedi ve atakanı tekrardan yere serdi tam karnına tekme atacakken atıldım
"YETER!" Diye bağırdım tüm gücümle
İkiside birden bana baktı
Hızlıca doruğun yanına giderek kolundan tuttum ve onu yerdeki Atakandan uzaklaştırdım ve Atakana baktım
"Atakan sende git artık! Görmüyormusun? Bana zarar vermekten başka bir şey yaptığın yok! Yıllarca hayatımı zindan ettin be! O hapse ben girseydim dahada rahat olurdum! Neden mi? Çünkü senden çok korkuyorum! Lanet olsun evet! Bunu söyledim... Senden kor-ku-yo-rum ! Şimdi artık defol hayatımdan! Senden nefret ediyorum, hatta nefrettende fazla!
Bana yaşattığın o tüm psikolojik baskılar, kırdığını her eşya, kırdığın kalbim iyileşti mi sanıyor sun?! " Bunların hepsini bağırarak söyledim
Evet bunları söyledim...
Doruk her kelimemde dahada sinirlenerek yumruklarını sıkıyor, dişleri ni sıkıyordu
Atakan ise bunları bilmiyormuş gibi ruhsuzca dinliyordu

"Zeynep b-ben"
"Kes!" Diye bağırdım

Kendimi aşırı iyi hissediyordum bunları söylerken

Doruğa döndüm bana bakmıyordu öfkeyle Atakana bakıyordu sanki 'bunu sana ödeyeceğim ' der gibi

Atakan " bu burda bitmedi oğlum, Zeynep seninlede konuşacağız!" Dedi ve son kez doruğa bakarak gözden uzaklaştı

Gittiği gibi dizlerimin üzerine düştüm

Fazlaydı...
Bu olanlar bana fazlaydı ...
Ben sıradan bir öğretmenim...

Dorukda hızlıca yanıma çöktü ve ellerini yüzümde gezdirdi
Sonra hızlıca sarıldı bana
"Doruk kurtar beni ... Korkuyorum..." Dedim ağlayarak
Daha sıkı sardı beni
Sanki o bataklıktan çıkarmak ister gibi...
"Ben senin yanındayım Zeynep, ben hayatta olduğum sürece sana kimse bir şey yapamayacak seni hep takipde kalacağım... Söz veriyorum... Lütfen bende kal... Kendini bırakma ve hep güçlü kal..."
Bu sözleri beni hiç rahatlatmadı
Ama nedense iyi hissettirdi
"Teşekkür ederim Doruk..."
Sonra artık kendimden sıyrılarak onun yaralarına baktım
Burnu, dudağı ve kaşı kanıyordu
"Doruk,sen iyi değilsin,gel bende bı pansuman yapayım" dedim ve kanayan yerlerine baktım...
Dudağına baktığımda sertçe yutkunduğunu gördüm
Hız kesmeden tekrardan gözlerine baktım
"Hadi kalk üşüyeceksin" dedi
Ve ikimizide kaldırdı