"Patron varya..." dedi sanki bunu söylemek istemiyor gibiydi
"Ee?"
"O...-" deyip sustu
"Ah. Boşversene" dedi ve arabayı kullanmaya başladı
Bu lafı böyle kesemezdi
"Doruk söyle" dedim çok katı bir şekilde
Doruk bana bile bakmadan arabayı havaalanına doğru çekti ve arabadan indi
İndiği gibi bende indim ve peşinden gittim
"Doruk çatlatma insanı söyle!"
"Alo özgür... biz arabayı bıraktık... sende vardı anahtarı zaten.... ha?.. tamam tamam... hadi sağol kardeşim...eyvallah"
Demek ben seninle konuşmaya çalışırken telefonla konuşuyorsun ha?
Sen öyle san!
Hızla olduğum yere oturdum.
Ve çantamı kucağıma aldım.
Doruk hala yürümeye devam ederken yanına baktı ve sonra önüne geri döndü
Daha sonra hızla tekrardan baktı ve bu sefer beni görmeyince arkasına baktı.
Ve yerde ona sinirli bakışlar atan beni gördü...
Önce anlamsız gözlerle baktı.
Ve daha sonra arkasını dönerek yoluna devam etti
Niye gelmedi ki bu?
Hayır!
Vazgeçmeyeceğim ve grevime devam edeceğim!
⏳
"Öküz! Bırak beni ya!!"
Uçaktaydım...
Ve valiz taşıma aracı ile gelmiştim.
Nasıl mı?
Doruk valiz taşıma aracını sürmek için çalışanların şapkalarından takıp benim yanıma geldi ve valiz taşımak için kullanılan kaldırma aracına beni aldı!!
Ben kaçamadım çünkü beklerken azcıl kestirmiş olabilirim!!
Kendimi havada ve uçağa doğru giderken bulduğumda ise gözlerimi açmış ve havada bulmuştum.
OF!!
"tam bir öküz oğlu öküzsün!!"
"Tabi efendim" dedi ve kahkaha atmaya başladı
Anlam bir şekilde bende gülüyor ve kısık sesle kahkahalar atıyordum
Benim inmemi beklerken iki dakika geçmişti bile
"O aracın üzerine mutlusun herhalde?" Dedi sorgulayarak
Tek bir demirde otururken nasıl rahat olabilirim ya!!
"Evet. Çok rahatım " dedim
'Allah Allah?' der gibi bir bakış attı ve bacak arasından kolunu geçirdi ve diğer eliyle belimi tutarak beni kucağına aldı.
"Burasıda rahattır" dedi ve uçağa doğru ilerledi
Ne yalan söyleyeyim...
Öyleydi...
Uçağa bindiğimiz de beni nazikçe koltuğa bıraktı.
Ve karşımdaki koltuğa oturdu
Burası bir harika!!
Bence burası uçak falan değil!!
Resmen salon!
"Doruk... burası harika!"
CITEȘTI
Takip
AcţiuneZeynep her zamanki gibi iç sesinin düşüncelerini ön planda tutarak kalbinin sesini dinlemedi ve bir yola adım attı. Bu yolda iki seçeneği vardı... Ya oraya gidip gerçekleri kabullenecekti, yada oraya gidip gerçekleri ortaya atıp herkesden hesap sora...
