" Eline sağlık. "
" Afiyet olsun, beğenmene sevindim."
" Sosu çok güzel. Tarifini isterim. "
Mavi, kafasını onaylar anlamada salladı.
Salonda ki beklemediği temastan sonra kendisini mutfağa atmış ve bir saniye bile olsa salona geçmeden makarnayı hazırlamıştı.
Neden öyle bir şey yaşamışlardı ki ? Mavi ne hissetmeliydi daha iki gündür tanıdığı kadın hakkında ?
" Bir şey içmek istemediğine emin misin ? "
" Evet, " dedi İris doyduğunu hissettiği an çatal ve kaşığını bırakırken. " Gazlı içecek tüketmiyorum, yine de sağol. "
Mavi, onun tabağında kalan makarnaya baktı. Beğenmişti değil mi ?
" Bitirmedin ? "
" Bu kadarı yeterde artar bana," güldü İris. " Yemek konusunda pek iç açıcı biri değilim. "
" Hayır, hani eğer başka bir şey istersen ? "
" Hayır gerçekten doydum. Tekrardan eline sağlık." ayağa kalktı. Tabağını da eline aldığı sıra Mavi acele ile ayaklanmaya çalıştı. İris eli ile durdu onu. " Sen yemeye devam et, ben kalanı çöpe dökeyim. "
" Ben hallederim, lütfen otur sen. "
Göz devirdi, İris. " Elim ayağım var, Mavi. Kendi işlerimi halledebiliyorum inan ki. Makineye mi koyuyorsun ? "
" Evet, " dedi Mavi tekrardan otururken. " Zahmet olmazsa."
İris, ona bir cevap vermeden tabağında kalan makarnayı çöpe döktü. Babaannesi onun makarnayı çöpe döktüğünü görse. Cehennemde başınıza bela olur o nimetler. Gel kıçına bir terlik ye de aklın başına gelsin ! derdi büyük ihtimalle.
Gülümsedi, özlemişti yaşlı kaçığı.
" Neye gülüyorsun ? "
" Babaannem geldi aklıma. Makarnayı döktüğümü görse döverdi büyük ihtimalle. "
Mavi, mutfağında rahatça hareket eden kadını süzdü ister istemez. Çok normal davranıyordu. Onun aksine sanki kaç yıllık arkadaşının evinde gibiydi. Mavi ise her an bir şey olacak gibi diken üstünde duruyordu.
" Özlemiş gibisin. "
" Evet, uzun zamandır görüşmedik. " İris, tabağını makinanın içine yerleştirdiğinde makinanın kapağını kapattı. Kalçasını tezgaha yasladı, kollarını birbirine doladı.
" Arayıp sitem eder ama kalkıp da yanımıza gelmez farklılık olsun diye. "
Gülümsedi, Mavi. " Yaşlı başlı kadın, onu mu yoracaksın sen gitsene Manolya ile yanına. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumu Rengine Boya ⚢
Non-FictionHikayem basitti aslında, ödevim için modelim olmasını isteyecektim. Çabucak bitmesini istediğim, sıkıcı bir işten ibaretti. Renksiz hayatımın, renksiz olaylarından bir tanesiydi. Tabii, nereden bilebilirdim ki solmuş renklerimi kendi renkleri ile r...