Ang kanilang buhay mag-asawa

The kapitan for the tonight's ganap

Magkayakap sa kanilang kama nang bigla na lamang napabalikwas si Klay. Nagulat naman si Fidel sa biglang pagbangon ng asawa.

"Mahal ko, bakit?! May problema ba?"

Bumaba ito sa kanilang higaan at dumiretso sa tokador. Isang manipis na bestidang kamison lamang ang suot.

"Naalala ko, hinahanap ko pala yung cellphone ko kanina pa."
"Hindi mo pa rin ba ito nakikita? Hindi ba ay gamit gamit mo lang ito noong isang araw?"

Sinipat niya ang repleksyon ng asawa sa salamin ng tokador. Kita niya ang pag-aalala sa mukha nito. Bumangon siya at sinundan ito.
Walang pang-itaas na damit at isang puting calzoncillos lang ang suot niya.
Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat upang pakalmahin.

"Hindi ko parin iyon mahanap, eh dito ko lang naman laging nilalagay yun "
"Shh, kumalma ka mahal ko. Makikita mo rin iyon. Ipagpabukas mo na iyan at malalim na ang gabi. Magpahinga ka na. "

Malumay niyang saad sa asawa.

"Kaso kasi di ako sanay na hindi makita yung pictures nila Mama and Elias bago matulog. Yun na lang alaala ko sa kanila eh."

Maluha luhang sabi ng asawa.
Umupo siya sa tabi nito.

"Hindi ka ba nagsisisi Klay?"
"Ha? Nagsisisi saan?"
"Alam mong kapalit ng pagbalik mo rito ay ang habang buhay na pagkawalay sa iyong Mama at sa iyong kapatid. Hindi ka ba nagsisisi?"
"Bakit naging ganyan linyahan mo Fidel?"

Napayuko si Fidel.

"Patawarin mo ako Klay. Naging makasarili ako. Hindi ko naisip ang kahihinatnan ng mga pansariling kaligayahan ko. Hindi ko inisip ang mga bagay na maiiwan mo sa iyong mundo."

Hinaplos ni Klay ang gilid ng kanyang buhok. Nilingon naman niya ito.

"Patawad Klay."

Nakangiting umiiling iling ito.

"Fidel, nalimutan mo na ba yung mga sinabi ko sayo nung araw na inaya kita ng kasal? hmm?"
"..Oo syempre namimiss ko sila Mama and Elias pero alam ko naintindihan nila ang ginawa kong desisyon at alam ko pagnalaman ni Mama na ipinaglaban ko ang tama, matutuwa sya. Kaya mahal kong Fidel, wag na wag mong sasabihing pansariling kaligayahan mo lang ito. Dahil ikaw ang desisyong pipiliin ko araw araw at hinding hindi ko iyon pinagsisisihan. At saka super inlove kaya ako sayo no! Ayokong mapunta ka sa iba, ayoko rin namang tumandang binata ka. Sayang lahi mo!"

Masayang wika nito. Tinapik tapik pa nito ang kanyang baba.

"Mahal na mahal kita Klay at gagawin ko ang lahat para mapasaya ka."
"Mahal na mahal din kita Fidel. Ikanga samin eh, Ikaw lang, sapat na. naks!"

Hindi na nag-isip pa ay pinutol na ni Fidel ang distansya sa pagitan ng kanilang mga mukha. Lumapat ang mga labi sa isat-isa. Dahan dahang nilalasap habang dahang dahan din ang pagkalat ng init nito sa kanilang mga balat.

Iniangat niya ang katawan ng asawa sa kanyang kandungan at ang mga braso naman ni Klay ay kusang umakyat sa likod ng kanyang leeg pati ang mga binti nito ay yumapos sa kanyang baywang. Ang kanyang mga kamay naman ay nagsilbing alalay sa likuran ng asawa

Nagpatuloy ang pag-angkin niya sa matamis at malambot na labi ng asawa na nahahalintulad niya sa isang vino, nakalalasing.
Mabigat ang paghinga ay parehas nilang nalalasan ang hininga ng isa't-isa. Mainit at malagihay.

Maya maya ay tumayo siya at kinarga ang kabiyak patungo sa kanilang kama. Maharang ibinaba at inalis ang suot na kamison upang masilayan ang buong kagandahan..

"Tunay kang nakabibighani mahal ko."
"Ikaw rin Fidel."

Muli niyang hinagkan ang mga labi nito. Ang mga kamay ay naglalakbay pababa sa katawan ni Klay. Nang maubos ang hangin ng isa't-isa ay bumitaw na at sya namang paglipat ni Fidel sa leeg ni Klay.
Ramdam niya ang pagbuntong hininga nito..Ang samyo ng maputing balat nito at nakakahalina na parang rosas sa bango.
Mas bumaba pa ang mga labi ni Fidel sa dibdib ng asawa at tinikmang parang isang uhaw na sanggol ang mga ito habang ang kabilang kamay naman ay marahang nilapirot ang isang pares nito.