Akşama kadar odamdan çıkmadım. Zaten kimse de nasıl olduğumu sormadı. Hava kararırken ışıkları bile açmadım. İyice mayıştım tam uykuya dalacakken odanın kapısı açıldı.
Artık Bars'ı tanıyordum. Adım seslerini, kokusunu, bakışı hepsini ezberledim.
Haliyle gelenin Bars olduğunu da hemen anladım. Bana hiç bakmadı direkt ışıkları açıp ceketini çıkarıp gardırobu açtı.
Bugün olanları anlatmakta kararsız kaldım. Yine de yutkunup
"Bugün Ceren geldi." Dedim. Dolabı kapatacakken duraksadı. Sırtı bana dönük olduğu için ifadesini seçemedim.
"Ayrılmışsınız.." dedim.
Bars şaşkınlığını atmış gibi dolabı kapatıp bana bakarak kravatını çıkarttı. Bakışlarından anlam çıkartmaya çalışsam da bir türlü anlamayamadım.
"Bir şey demeyecek misin?" Dedim dayanamayarak
"Ne dememi istiyorsun?"
"Birkaç tehdit savurdu. Çok kızgındı sana."
"Verda. Yeter. Ben yemeğe inmeyeceğim. Çok yorgunum hemen yatacağım. Sen ineceksen in, inmeyeceksen sus." Deyip banyoya yöneldi.
Gerçekten her hareketini ezberlediğim bu adama hiçbir şekilde anlam veremiyorum. Öylece ayağa kalkıp boş boş duruyordum. Bir şey fark ettim. Bars beni psikolojik olarak delirtmeye çalışıyordu. Bu kadar allak bullak olmamın başka açıklaması olamaz.
Bunu fark etmem bir şeylerin üstüne gitmem gerektiğini düşündürdü. Bars üstünü değiştirip yatağa yönelecekken
"Benim diyeceklerim bitmedi. Uyuyamazsın!" Dedim.
Babamın evindeyken babama gram boynunu eğmezken bu adama ayak uydurmaya çalışan birine döndüm.
Bars'ın kaşları havalandı.
"Anlamadım?"
"Ceren'le neden ayrıldın?"
Bars sesli nefes aldı. Gözlerini kapatıp kafasını sağa çevirdi.
"Ayrıldın çünkü sana çocuk veremez değil mi?" Dedim. Bana cevap vermemesi dilimi sivritiyordu. Bağırtılar duyulmasın diye şimdiden önlemimi aldım. Pencereyi kapatıp sırtımı dayadım. Kollarımı göğsüme bağlayıp
"Sana diyorum! Sen bu kadar aciz misin be! İşini kaybetme korkusundan senelerdir birlikte olduğun kadını harcadın! Annen dedi diye yapmadığın şey kalmadı çocuk versen ailen seni ciddiye alacak mı sanıyorsun?!"
Sınırımı aştım...
Bunu koşarak üstüme gelen Bars sayesinde anladım.
"Sus sus sus sus sus!" Diyerek üstüme geldi. Dibime kadar girip
"Sus!" Diye bağırmasıyla sırtımı dayadığım pencereye yumruğuyla yerle bir etmesi bir oldu.
Pencerede kalan cam kırığını avucunun içine alıp sıkarak sürekli
"Sus..sus..sus..sus..sus.." diyip duruyordu. Sanki bi krize girmiş gibiydi.
Korkuyorum.
Korkum Bars'ın bana bir şey yapacağından çok kendine bir şey yapmasıydı. Kaldı ki sağ eli kanlar içindeydi. Cam parçasını hala sıktığı için kan damlaları hızla düşüyordu. Hem titriyor hem de terliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERDEL
RomanceBir berdelle kaç kişinin hayatını kurtarabilirsin? Bir berdelle kaç kişiyi hayatından edebilirsin?
