BERDEL

18. B Ö L Ü M

"O nereden çıktı?"

Nazlı anlamsız gözlerle bana bakıyordu. Bense hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

"Verda sen iyi misin?"

"Nazlı çıkar mısın. Lütfen." Dedim hıçkırıklarımın arasından. Nazlı çıkar çıkmaz kapıyı kilitledim.

Ne yatağa ne berjere olduğum yere oturdum. Kötü kokan sargı bezini de fırlattım kenara. Bağıra bağıra ağlıyordum. Sesim kulaklarımı tırmaladı. Kapıya vurup seslenenler oldu. Hıçkırıklarım onları bile susturdu.

Zorla evlendiğim zaman muhteşem bir hayat beklemedim zaten ama bunu da asla istemedim, tahmin bile etmedim. Kaldıramadığım şeylerden biri de bu.

En azından annem yakınımda olsaydı. O da benim yüzümden ya! Öldü süsü verdim en büyük sebepte annemi oraya gönderdiğim belli olursa dayak yerim diye. Öldüresiye dayak yeseydim keşke bu halde olacağıma. Annemden ayrı kalacağıma.

Abim de öldü. Onun ölümü de benim yüzümden! Beni götürmek istediğinde gitmedim onunla boşa dedi Bars'ı aptal gibi ondan ayrı kalırım diye gitmedim. Öldürdüler işte.

Sanki Bars beni seviyor ya!

Aptal kafam aptal!

Kafama vurmaya başladım. Bir türlü kabuk tutamayan avuçlarım yine kanamaya başladı. Bu sefer kan alnıma yapışmaya başladı. Kanın kokusu midemi bulandırdı.

Kapı çok sert bir şekilde vurulmaya başlayınca sustum. Ses o kadar boğuktu ki anlamadım kim olduğunu. Yerden kalkıp kapıya bakarken Bars'ın kapıyı kırdığını gördüm.

Endişeli gözlerle bana bakıyordu. Nasıl haldeysem gözleri üstümde gezdi. Doğrulup arkasındakilere baktım.

"Tamam gidin!" Deyip kapıyı ardından kapattı. Üstüme doğru yürürken ben geri geri gidiyordum.

"Bu halin ne?" Dedi Bars.

"Kafan- eline ne oldu?"

Gözlerimi kırpıştırdım.

"Düştüm." Dedim.

"Ne oluyor Verda?" Deyip durdu. Çenem titremeye başladı. Zayıf bir sesle

"Hiiç." Dedim.

"Nazlı'ya Ceren'i niye sordun?"

Ah Nazlı alacağın olsun. Ama asıl anlamadığım şey Bars'ın ses tonuydu. Üstünden şaşkınlığı attığı belli sanki öfkeliydi sinirini zor tutuyor gibiydi.

"Ne yapmaya çalışıyorsun? Boktan yere kıskançlık krizlerine mi gireceksin şimdi de?"

Şimdi şaşırma sırası bendeydi.

"Ne?"

"Baran öldü deli gibi davranmaya başladın! Şimdi de kıskançlık mı yapacaksın! Şu haline bak! Kendini ne zannediyorsun!"

Gözyaşlarım bile dondu. Bunu mu anladı gerçekten? Kıskançlık? Kaşlarım havalandı. Anlaşılan susarak yanlış yapacağım Ceren'in hastaneye gelişinden Mert'e kadar anlatmam gerekiyor.

Yoksa Bars aptal düşüncelerine devam edecek. Derin nefes alıp

"Kıskançlık falan değil-"

"Kes sesini! Bir daha asla böyle bi rezillik olmayacak Verda duydun mu?!" Bağırtısından irkildim.

"Tek yapacağın evde oturmak! Senin başka işin yok! Evde otur gözüme gözükme! Sadece bu!"