ZAMANSIZ AŞK +18

1. Bölüm BİZ KİMİZ

«Aşktan kurtulmak, ona yakalanmak kadar kolay değildir.»

Bu hikayede rahatsız olabileceğiniz davranışlar bulunmaktadır. Şimdiden arada kalma gibi hikayelerinden rahatsız oluyorsanız okumamanızı tercih ederim. Çünkü bu hikayede oldukça arada kalma ve sizlerin sinirini bozacak davranışlar olacak. Bunları bilip okursanız çok sevinirim.

Aynanın karşısında apaçık belli olan, gözümün hizasında kocaman bir morluk vardı. Bu morluğun sebebi, bana yıllardan beri aşık olan, takıntılı bir psikopat. Mezun olduğumdan beri beni rahat bırakmadı. Tek söylediği ve en sonunda icraata geçirdiği şey "Seni karım yapacağım." olmuştu.

Böyle bir psikopata çok fazla şans vermiştim. İlk başlarda istemedim, bu çok normal bir olay. Fakat beni yalnız bırakmadı. Kısaca bana huzur bırakmadı. Her adım attığım yerden çıktı, her görüştüğüm kişiyi öldüresiye dövdü. Tek isteği onun olmamdı. Onunla asla evlenmezdim. Üç ay öncesine kadar. Onunla evlenmem için bana dünyayı zindan etti. En sonunda istediği olmuştu, üç ay önce onunla evlenmiştim.

Ailesi tarafından çok fazla şımartılmamış bir kadındım. Aslında hiç şefkat görmemiş biriydim. Bu sebepten belki de birinin beni gerçekten sevebileceğini kendime inandırmıştım. Ama bu kişi o kişi olmamalıydı.

Bahsettiğim kişi mafya dünyasında ileri gelen adamlarından olan Gökay Akdemirdi. Benim için mafya olmasının ayrıcalığı yoktu. Adam olsa yeterdi. Eline silah alabilen ben adamım diye geziyordu bu mecrada.

Gökay aslında dışarıdan bakılınca tüm kadınların istediği bir tipti. Yakışıklıydı, çekici, romantik bir tipti. Çoğu zaman elinde çiçeklerle gelirdi. Bana sabahları iltifatlar eder, akşamları eğlendirirdi. Dışarıya çıkardık, gezerdik, eğlenirdik.

Fakat bu dediğim şeyler dışında bir sorun vardı. Gökay her daim bana emir veren, cinsel anlamda zorlayan ve şiddete meyilli biriydi. Anlattıklarım sadece ben onun emirlerine uyunca, bana ödül maması gibi hediyeler alırdı. İltifatlar ederdi. Aksi takdirde şiddet uygulardı.

Bugün de o günlerden biri. Dün akşam eve geç saate geldiğinden dolayı onu uyarmıştım. Evli biri olduğu için her ne olursa olsun geç saatte gelmemeliydi. Ona zaman vermeye çalışıyordum. Bize zaman vermeye çalışıyordum. Belki olurduk, belki mutlu olurdum diye çok çabaladım. Fakat bazı şeyler olmuyorsa oldurmanın bir anlamı yoktu.

Onu uyarmam, onu kısıtlamam onu sinirlendirirdi. Dün de onun örneğini yaşamıştım. Onu kısıtladığımdan dolayı bana şiddet uygulamıştı. Gözümü mosmor, parmağımı çıkaracak kadar da vurmuştu. Dedim ya psikopat biriydi. Uyuşturucu ile uğraşırdı. Etrafında o kadar pis insan tipleri olurdu ki onların arasında temiz çıkmak yürek isterdi.

Dün beni dövdükten sonra uyumuştu. Sabah da hiçbir şey olmamış gibi kahvaltıya çağırmıştı. Ailesiyle birlikte yaşıyorduk, ailesi bu olanları biliyordu fakat ses çıkarmıyorlardı. Beni zaten istemiyorlardı. Bunun sebebi oğlunun dediklerine çoğu zaman karşı gelmemdi.

Herkes aşağıda kahvaltı masasındayken ben yukarıda yüzümdeki morluğu temizliyordum. Geçmiyordu hiçbir kapatıcı bu izi geçirmiyordu. Zaten kapatmaya çalışırken morluk olduğunu belli etmek için acısını vuruyordu.