KALDIRILACAKTIR!
(Bu hikaye aşırı cinsellik içerir.)
"Neden bu kadar zor bir kadınsın?" dediğinde bedenim istemsizce gerildi. "Sen..." dedi ve durdu, derince dudaklarıma kaydı gözleri.
"Sana her ulaşamadığım da , yatağında ben değilde onun olmasını...
Arkadaşlar büyük bir kararsızlık sonucunda kitabın kapağını değiştirdim. Bilginiz olsun istedim.
Oylarınız ve Yorumlarınız benim için çok önemli. Kitapta eklemek istediklerinizi en sona ya da buraya yazabilirsiniz.
Yeni bir kurgu yazıyorum, çok bayılacaksınız. Bu sebepten bu kitabın bölümleri birkaç gün gecikmeli gelebilir. Bu nedenle özür dilerim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
«Hayatınızın en hüzünlü, karışık zamanlarında bile, kime aşık olduğunuzu asla kontrol edemezsiniz. İşte Aşk tam da budur.»
Keyifli Okumalar.
Kapıyı açacağım sırada kapı bir hışımla açıldı. Gördüğüm kişiyle olduğum yerde dona kaldım.
"İyi misin ?"
Karşımda ki kişinin üzeri kan olmuştu. Giydiği beyaz gömlek kana bulanmıştı.Karşımda ki kişi Barkın Tekinoğluydu.
"Vuruldun mu ?" koşar adımlarla yanına ulaştım. Ellerim kan olan gömleğinin üzerinde geziyordu. Kolundan vurulmuştu.
"Seni tek başına bırakmak hataydı. Dışarıda seni bir araba bekliyor, arka kapıdan arabaya ulaş. Bende peşinden geleceğim." konuşması biter bitmez odadan ayrıldım. Evin alt katında arka kapı vardı. Orada ki kapıya doğru gittim.
Kapıyı açtığımda karşımda siyah bir araba duruyordu. Benim kapıdan dışarı çıkmam ile arabanın içinden bir adam çıktı. Arka kapı tarafına geçip kapısını açtı. Eliyle açtığı kapıyı işaret etti. Onun işaretiyle arabanın arka kapısına geçtim, arabanın içerisine oturdum.
Kısa süre sonra oturduğum arka koltuğun kapısı açıldı. Elinde silahla Barkın gelmişti. Araba koltuğuna yerleştiği gibi arabanın kapısını kapattı.
"Sür." arabanın sürücü koltuğunda olan adam, Barkının emri ile arabayı çalıştırdı. Araba son sürat sürmeye başladı.
Bunları Barkına kim yapmıştı? Gökayla bir alakası var mıydı acaba? Kafamda türlü türlü sorular dönüyordu. Nereye gittiğimizi bile bilmiyodum. Araba ilerlemeye devam ederken Barkının yanına yaklaştım koluna baktım. Kötü görünüyordu.
"Hastaneye gidelim kötü görünüyor."
"Hastaneye gerek yok." Dedi inlercesine. O da farkındaydı kötü olduğunun ama hastaneye gitmemek için direniyordu resmen.
"Bunu sana kim yaptı?" Diye sordum. Bir yandan elimdeki bir bez parçasıyla koluna bastırıyordum. Elim kana bulanmıştı. Kolu kanamaya devam ediyordu. Barkın cevap vermemişti. Benim sormam hataydı. Bu haldeyken onu konuşturmaya çalışıyordum.
