17. Bölüm KARA MASKELER

16.6K 879 763
                                    


Öncelikle canlarım 50k okunma ve 200 takipçi için çok minnettarım. Öylesine vakit geçirmek için girmiştim bu uygulamaya, önceden okumak için giriyordum daha sonrasında "Bende yazsam ne olur?" diye düşünerek yeni bir hesap açtım ve yazmaya çalıştım. Ve buralara geleceğini tahmin edemiyordum, bu yüzden herkese çok teşekkür ediyorum.🌱

Fark ettim ki sizler iki günde sınırı geçiyorsunuz. Bu da beni çok mutlu ediyor tabi ki hızlı hızlı bölüm yetiştirmeye çalışıyorum ve bu beni heyecanlandırıyor. O yüzden güzel oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

Ayrıca bu bölümü olduğundan fazla yazdım. Sizler bölümlerin çok kısa olduğuna dair çok yazıyordunuz. Bende sizleri dinleyerek daha uzun tutmaya başlayacağım bölümleri.

🕯️

150 OY-300 YORUM SINIRI

17. Bölüm KARA MASKELER

Gökteki bulutların gece gibi üzerime çöktüğü bir andaydım. Fakat tek benim üzerimde değildi, onu da sarmıştı.

Bu karanlığa birlikte gömülecektik, ya da kurtulan birisi olacak.

Etrafımı saran dokuz tane takım elbiseli adamlardı. Art arda iki araba dizilmişti. Buradan kaçamayacaktım belli ki. O zaman bu olayı lehime çevirmem gerekti.

"Eğer zorluk çıkartmadan güzelce konforlu bu arabaya binersen canın yanmaz."

"Çıkarırsam?"

"O zaman canını yakmaktan geri durmam." elleri cebinde dik dik tepeden bakıyordu bana.

"Neden yapıyorsun bunu? Ne değişti iki günde? Sen değil miydin tüm zerrene hük-" cümlem daha bitmeden koşar adımlarla dibime kadar girdi.

"Sakın!" baş parmağını yüzüme doğrultarak konuşuyordu. "Sakın, adamlarımın yanında beni küçük düşürme!"

"Sen buna küçük düşürme mi diyorsun?

"Hayır, tartışmanın yeri burası olmadığını söylüyorum." beni kolumdan tutup götürmelerine gerek yoktu. Binerdim arabaya.

Bir şey söylemeden arka arkaya duran arabalara ilerlerken Barkının omzuna çarparak geçtim."Ee, senin arabaya mı?" dönerek yüzümü ona çevirdim.

Hiçbir şey söylemedi ki yüzünden cevabı anlaşılıyordu. Biraz sinirli bir hâli olabilirdi.

Yanımdan geçerek arabasına yöneldi, yüzümde bir sırıtış oluştuğunda hemen gizledim geriye dönüp arabasının ön tarafına geçtim.

İkimizde arabadaydık, sessizce duruyorduk. Arabayı süratli şekilde sürüyordu, konuşmaya pek niyeti yok gibiydi.

"Beni neden kaçırdın acaba?" gayet makul bir soruydu. Neden kaçırıldığımı bilmek isterdim.

"Canım istedi."

ZAMANSIZ AŞK +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin