10. Bölüm ATEŞİN İLK KIVILCIMLARI

20.8K 952 464
                                    


Evet! Yeni bir bölümle karşınızdayım. Bölümleri çok kısa bulduğunuzdan bu bölümü daha uzun yazdım. Ayrıca Instagram'a gelip fikirlerinizi benimle paylaşabilirsiniz.


Instagram: areenpxel

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ.

25 OY - 40 YORUM SINIRI

Keyifli Okumalar.

Bölüm Şarkısı
Chase Atlantic - Into It

10. BÖLÜM ATEŞİN İLK KIVILCIMLARI


"Yapma, Gökay"

"Ben annemi bugün koruyamadım. Ben hayatımın neşesini kaybettim bugün. Annem benim her defasında arkamda olurdu. Ona bu yüzden bu kadar bağlıydım. O bugün gitti, ben bittim. Korkuyorum biliyor musun İzel?"

"Neyden korkuyorsun?" İki eliyle de yüzümü kavradı. Kafasını bana doğru yaklaştırdı. Burunlarımız birbirine değiyordu. Dudaklarıma doğru fısıldadı.

"Seninde bir gün gitmenden çok korkuyorum."

Duygularımın tarifi olmadığı bir yerdeydim. Gökayla aramızdaki ilişkinin bitmesi için gün sayıyorken Gökay'ın bana karşı ilk defa kalbini bu denli önüme dökmesi kafamı karıştırmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Ona ne diyeceğimi bilmiyordum, tekrardan pişman olmak istemiyordum.

Geriye birkaç adım atıp aramıza mesafe bıraktım. "Sen biraz uyu istersen şu an dinlenmen gerek."

Hafif bir gülümseme takındı yüzüne. "Sana da hak veriyorum. Ama beni anlayacağını düşünüyorum." derin bir nefes aldı. "Bugün çok yorgunum uyusam iyi olur. Sende uyu dinlen."

"Uyurum birazdan." Gökay üstündeki kıyafetleri çıkartıp bir köşeye fırlattı. Daha sonra kendini yatağa bıraktı. Bende üzerimi değiştirip yatağa girdim.

***

Gözümü yavaş yavaş açarak uyandım. Hâlâ yorgun hissediyordum ama uyanmam gerekti. Yatakta bir boşluk hissi hâkimdi. Sağ tarafıma baktığımda Gökay'ın yatakta olmadığını fark ettim. Nereye gitmiş olabilirdi ki ?
Babasının yanında olduğunu düşünerek yataktan kalktım. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım daha sonra üstümü değiştirmek için lavabodan ayrılıp dolabın önüne geldim.

Üzerime beyaz bir bluz altıma da bir kot pantolon giyinip aşağıya indim.

Aşağıya indiğimde etrafta kimseyi göremedim. Sabahları sürekli bağıran Zeliha anne yoktu artık. Onun yokluğu hissediliyordu evde. Fakat etrafta Mehmet Bey ve Gökayda yoktu.

Bahçede olabileceklerini düşünerek bahçe kapısına çıktım. Bahçeye çıktığımda aralarında konuşan Gökay'ın adamlarını fark ettim. Onlardan biraz uzaktaydım, bahçede olan çardağın yanına geçtim. Belki Gökay ordadır diye.

Çardağın önüne geldiğim sırada adamların bazı konuşmalarına şahit oldum.

"Gökay abinin Barkınla derdi ne olabilir ki?"

"Bilmiyorum ama bir işler var."

"Baş başa Barkı'nın evinde ne işi olabilir Gökay abinin. Başına bir iş gelmesin."

ZAMANSIZ AŞK +18Where stories live. Discover now