Pano | Freenbeck | Fanfic

Chapter 10

Samantha's

"Here hold this." sabay abot ko ng spatula kay Mon when she's struggling to put a design on the cake that she baked.

"Gosh, you can't even hold the pipe without shaking your hands." sabi ko and starts designing the cake.

"Ang hirap kasi." sabi niya. Tss.

We decided to bake a cake for the love of her life dahil daw mahilig sa sweets si Veina, as if I care.

Nasa bahay kami ngayon dahil kompleto ang gamit dito pang bake.

She decided to bake a strawberry flavored cake which she thinks Veina would like and mine is chocolate cake because she likes chocolates. Tss.

"Mas natatakam ako sa cake na ginawa mo kesa sa ginawa ko." napatingin ako sa kaniya dahil sa sinabi niya.

"You can eat it, I don't like chocolate tho." sabi ko, nangunot naman ang noo niya.

"Bakit yan ang binake mo kung hindi mo naman pala gusto?" tanong niya.

"Because I think you will like it." sagot ko habang busy sa pag design ng cake niya. Hindi naman na siya umimik pa.

"There, it's done." sabi ko at pinakita ang cake sa kaniya.

"Looks good." puri niya.

"I made a box where you can put that cake and give it to her." sabi ko and starts cleaning the mess.

"I don't know if she would like it." sabi niya, duwag talaga.

"You'll never know kung tutunganga ka lang dyan, put that in the box and go." sabi ko.

Sinunod niya naman ang sinabi ko and starts putting the cake in the box.

We're pleasing that girl for over a week now and hindi pa rin siya umaamin.

"Mauuna na ko?" tanong niya sa'kin na inirapan ko naman.

"Of course, go now." pagtataboy ko sa kaniya.

Tumango naman siya.

"Thank you." pagkasabi niya non ay umalis na siya agad.

I sighed heavily and look at those mess in the table.

"How can I escape this torture?"

God knows how I want to stop this fucking feelings for her pero everytime na magkasama kami, hindi ko mapigilan ang sarili kong mas magustuhan pa siya ng husto.

And it's killing me everytime she wants to make an effort for Veina. I really hate it but if that what makes her happy then be it.

"Sam, ako na dyan." sabi ni Manang Luning.

"Hindi mo naman kailangang gawin to, Sam." sabi ni Manang at nagsimulang ligpitin ang kalat namin.

"I made a word, Manang." sagot ko.

"Pero nasasaktan ka na." sa sinabi ni Manang ay bigla akong napayuko.

"Alam ko namang gusto mo ang batang yun, pero hindi mo naman kailangang saktan ang sarili mo para sa ikakasaya niya." Manang Luning knows me, para na rin siyang ikalawang Mommy ko na alam ang lahat ng galaw ko.

"I just want to help her, Manang." sagot ko.

"Hay nakong bata ka, oh siya sige na magpahinga ka na." napangiti naman ako sa sinabi niya at niyakap siya bago umaakyat sa taas.

She never allow me na sumama sa kaniya kapag may ibibigay siya kay Veina kasi raw kaya niya na. Tss.

Pagpasok ko sa kwarto ay narinig ko ang pag ring ng cellphone ko kaya dinampot ko yun at tiningnan kung sino ang tumatawag.