Epilogue

4K 180 22
                                    

Samantha's

"Sam! Halika dali!" rinig kong sigaw ni Mon sa pangalan ko na nanggagaling sa kusina.

"I'm coming, love!" sabi ko at dali daling pumunta sa kaniya.

Nakita ko naman siya na ngiting ngiti habang nakatitig sa platong nasa harapan niya.

Bigla namang bumagsak ang balikat ko ng makita kung ano ang nasa plato.

It's Pickle with Mayo and Peanut spread.

"Tingnan mo yung ginawa ko. Mukhang masarap." Her eyes sparkled.

Ngumiti naman ako ng pilit tsaka tumango.

"Looks delicious, baby." sabi ko.

"Of course. Taste it baby." sabi niya kaya bigla akong napalunok sa sinabi niya.

"I'm still full baby. Maybe l-lat--- of course I will taste this. You made this I'm sure it's yummy." biglang bawi ko sa sasabihin ko sana when I saw her about to cry.

I grabbed the pickle with mayo at peanut spread and took a bite.

Damn... What did I do to deserve this?

"Is it yum, baby?" excited na tanong niya sa'kin. Damn it, I don't want to destroy her happiness so I nodded.

"Yes baby. It's y-yummy." sabi ko, I want to puke it.

"I know. Akin na." sabi niya sabay agaw ng hawak kong pickle sa kamay ko at kinain yun.

She's eating it like it's the most delicious food on earth. Gosh.

"I'll do it again tomorrow at dadamihan ko dahil gusto mo din." masayang sabi niya.

No... Please... No...

"Baby, I'm okay with one bite just eat this all okay?" bigla niya naman akong tiningnan ng masama na akala mo ay sobrang laki ng kasalanan ko.

"Dadamihan ko ang gawa at tutulungan mo kong kumain okay?" she seriously said.

"Y-yeah of course love. I'll eat that with you." sabi ko with teary eyes.

Ganito ba lahat ng buntis? O asawa ko lang? Kung ano ano ng ginagawa at kinakain pati ako dinadamay. I'm gonna cry.



"Hoh! Sam walanghiya ka ang sakit!" napapayuko na ako dahil sa sigaw ni Mon.

We're in the labor room now and she's about to give birth to our daughter. And all she did was cursing me and I understand why she's being like that.

"Just calm down, baby. Lalabas na ang baby natin. A little push pa okay?" hindi naman na siya nag reklamo pa at umire pa lalo.

"Push more misis I already reached the baby's head." sabi ng doctor kaya sinunod niya naman.

After a minute, I already heard a baby's crying. Napatingin naman ako kay doc at nakita ang anak namin.

Napatingin ako sa asawa ko na pagod na pagod ngayon, I kissed her forehead.

"Great job, baby." sabi ko at hinalikan ulit siya.

Binitawan ko muna ang kamay niya at pumunta sa anak namin na kalong kalong ng nurse na binalutan na nang lampin ngayon.

I don't know but bigla kong gustong umiyak when I saw our baby girl.

Inabot naman siya ng nurse sa'kin but I got a little worried. I don't know how to carry a baby.

"It's okay Ma'am. Just put your arms together and hold your daughter tight." napatango naman ako sa sinabi ng nurse sa'kin.

Sinunod ko ang sinabi niya tsaka niya inabot sa'kin ang anak ko.

Pano | Freenbeck | FanficWhere stories live. Discover now