Chapter 17

7.9K 127 12
                                    


After our trip on Paris, we went back to our City. It was a great and the best trip that I had with Veinz.

Our relationship flew as it was supposed to be. May mga away at pagtatalo pero naaayos din naman agad. Veinz is mature enough to handle those kind of situation while me, I am the immature one.

Busy ako sa ginagawa kong review for the licensure exam. It is really very stressful. I can even barely see my friends dahil busy din sila sa review.

I realized that we are really at the crucial point of our lives. Hindi lang walwal. We need to strive to live. Maybe it is what they called the final stage of life where we are seeking for settlement. Everything is temporary but at least we strive. It is the norm.

"Are you busy, baby?" Veinz asked when I answered his call.

I put the phone on a loudspeaker while still continue reading. I was at the middle of the reviewing when he called. Minsan lang kami magkita ni Veinz dahil ayaw ko munang maisturbo. But we still find time to bond and met each other.

"Yes, Veinz. What do you want?" I answered.

"Oh. I'm sorry. Just continue. I'll call you back when you're done. I love you."

Hindi na nito hinintay pa ang sagot ko at pinatay na nito ang tawag. He sounded sorry for disturbing me.

Napangiti nalang ako.

What a sensitive guy.

Maraming nang mga tawag si Veinz na hindi ko nasasagot. May mga alok ron siya na tinatanggihan ko dahil mas inalalaan ko ang oras ko sa pagre-review kaysa sa makasama siya. Inaalok niya akong magdinner, kumain sa labas, mamasyal... Pero hindi ko tinatanggap.

Minsan pumupunta nalang siya dito sa bahay para masilayan ako ngunit pinapaalis ko rin siya agad dahil hindi ako makapag-focus sa ginagawa ko kapag naiisip kong naroon siya.

I already miss him... To be with him pero mas iniisip ko ang ginagawa ko.

I badly need to pass on my licensure exam in just one take. Seneseryoso ko talaga ito. Lalo pa't malapit na.

Bahala nalang. Konting tiis nalang at madalas na kaming magkakasama ni Veinz. But for now, tiis-tiis muna.

Sumasakit ang ulo ko dahil may formula talaga akong hindi makuha. Kanina pa ako nagso-solve pero hindi ko pa rin makuha. I've read a lot of book, papers and articles pero wala pa rin. Kanina pa tumutunog ang phone ko. Pinatay ko ang tawag ni Veinz ngunit nag ring naman ito ulit.

Inis kong kinuha ito at sinagot ang tawag.

"Ano ba?! You know what? You're disturbing me. Alam mo bang nag-re-review ako, ha? Veinz?!" naiinis kong bungad sa kanya.

"I-I'm sorry. You said earlier na wala kang ginagawa."

Nasabi ko nga sa kanya kanina na wala akong gagawin dahil akala ko wala na akong re-review-hin pa ngunit may nakalimutan pa pala ako. Kaya nagreview na ulit ako. Mahirap pala yun.

"Pwes! May ginagawa ako! I'm having a hard time now and there you are pestering me! Shit!" Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon.

Bigla kaming natahimik dalawa.

Nakonsensiya tuloy ako.

"V-Veinz... I'm—"

"Sensya na, Angelica. I just called to tell you na it's our monthsarry today. Tumawag lang talaga ako sa free time mo dahil minsan nga lang kita matawagan. Happy monthsarry nalang."

Pagkasabi niya no'n ay agad niyang pinatay ang tawag. Sobrang lamig ng boses niya. I tried to make it up to him pero huli na ang lahat. Nasabi ko na.

And I hate myself for being that dumb and reckless.

HOT SERIES #3: Tame me, Professor Where stories live. Discover now