HOT SERIES #3: Tame me, Professor

Chapter 24

Simula noong makakita ako, hindi ko mapigilang hindi yakapin at halikan si George bawat minuto at oras. He looks like his father. Kaya naman pala agad nakilala ni Veinz na anak niya si George dahil parang batang bersyon niya ito.

His nose is as pointed as his father's, his eyes, lashes and even his lips were inherited from Veinz! Parang wala namang akin nito.

Ako naman ang nagbuntis pero sa ama lahat namana.

The moment when I delighted my eyes, I immediately seeked for my friends, my father and the people around. Masaya sila para sa akin.

Sa loob ng halos limang taon, sobrang dami nang nagbago. Iyong mga hitsura ng mga tao sa paligid ko, iyong buildings, kalsada at ang mundo. Some them aged and became mature.

I've missed a lot in those four years of absence in sight.

"Mom, Daddy... I want to see daddy..." pakiusap sa akin ni George. Nangungusap pa ang boses at mata nito.

Palagi nalang nito hinahanap ang daddy niya. Bawat minuto siguro si Veinz nalang ang laging bukam-bibig.

"He's at work, Baby George." paintindi ko naman kay George.

It made me curious when he frowned at me.

"What's with that look, huh?" tanong ko sa kanya habang nilalabanan ang tingin niya.

The cute guy pouted. "Don't call me, Baby George..." sabi nito habang magka-krus ang mga braso nito sa tapat ng kanyang dibdib.

"Why? Aren't you still a baby, are you?" kontra ko sa kanya.

Mas lalo lang nangunot ang noo nito at pinakatitigan ako ng galit na tingin.

Natawa nalang ako sa hitsura na. He looked like his father even more.

"I am not a baby, Mom... Daddy calls me big guy George. He said you are his baby... So, I'm the big guy and not a baby..."

My jaw dropped on the floor of what just my son admitted.

Ano ba'ng tinuturo ng putek na Veinz na iyon sa anak ko?

Baby daw... Tsk. Para na nga akong baliw na pangiti-ngiti dito.

"Y-your daddy told you that?"

Tumango ito. "Yes."

Nang tumingala ako sa langit nakikita ko na agad ang mga bituin kahit umaga pa lang. Para akong kinikiliti ng ilang libong kuryente. I truly believe my son since they said thay kids don't lie.

May tinuturo pala siya sa anak namin. Nagpapanggap pa na malamig ang tungo niya sa akin. Tapos may pa-baby effect pala siyang nalalaman.

Tumayo ako sa pagkakaupo at kinarga si George. "Okay, then, Big guy George. Let's go to your, Daddy.

When the afternoon came and it's Veinz's break time, we visited him on Campson University. Bumalik na siya sa pagtuturo.

We will going to surprise him.

Pumasok kami sa office niya. At tila nagulat siya nang makita kami ni George. Ngumiti ako sa kanya ngunit tiningnan lang niya ako at saka kinarga si George.

Urgh... This snobber man...

Hindi man lang nagtagal ang tingin niya sa akin. Like hello, I'm here.

Parang di naulol sa akin dati ah?

Tiningnan ko nang maigi ang mukha niya. I couldn't get enough of his face. He looked matured. Pero hindi pa rin kumupas ang kagandahang lalaki niya. Nakakatulala pa rin. His shaved face is my favorite part of him. No beared, no mustaches.