zg3

307 17 0
                                    


"ေတာထဲမွာမလုပ္သင့္တာက်ဳပ္သတိေပးၿပီးသားေနာ္"

စက္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္
ထိုေကာင္ေလးကေတာထဲမဝင္ခင္ကတည္းကေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြကိုေသခ်ာသတိေပးထားၿပီၿပီေလ

"ေတာနက္ပိုင္းထဲေရာက္ေတာ့မယ္ကိုေရႊၿမိဳ႕သားသတိသာထားေပေတာ့"
ေတာတက္သည္မွာလြယ္သည့္ကိစၥေတာ့မဟုတ္ေပ
ေတာရဲ႕သေဘာသဘာဝကိုေသခ်ာသိထားဖို႔လည္းလိုေသးသည္
မ်က္စိလ်င္နားလ်င္လည္းရွိဦးမွ မဟုတ္ရင္အႏၲရာယ္ကိုေရွာင္ႏိုင္ဖို႔ခက္လိမ့္မယ္

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးပတ္ဝန္းက်င္အားစူးစမ္းၿပီးတေရြ႕ေရြ႕ေတာနက္ထဲတိုးဝင္ေနၾကသည္
ခရမ္းေရာင္ဝမ္းဆက္ေရႊဝါေရာင္သနပ္ခါးႏွင့္အေစာေၾကာင့္စက္မွာရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနသည္
ကိုယ္သေဘာက်ေနတဲ့သူနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနၿပီဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ရင္ခုန္ေနသည္မွာပို႔လို႔ေတာင္ဆိုးလာၿပီ
ဒါကိုေတာရဲ႕အေျခအေနကိုသာစူးစမ္းေနသည့္အေစာကဘယ္သတိထားမိပါ႔မလဲ

"ကိုေရႊၿမိဳ႕သား"
အေစာကိုသူ့အားမႈိင္းဟုေခၚေစခ်င္ေသာ္လည္းအေစာကေတာ့ကိုေရႊၿမိဳ႕သားဟုသာေခၚသည္
သူအထြန္႔တက္ခ်င္ေပမဲ့ထင္သေလာက္မရင္းႏွီးေသးတဲ့ဆက္ဆံေရးမလား

"ဗ်ာ.."

"ဒီသစ္ပင္ကိုၾကည့္"
စက္လည္းအေစာျပတဲ့သစ္ပင္အားၾကည့္လိုက္သည္

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

" က်ဳပ္ဒီသစ္ပင္ကိုသတိထားမိတာသုံးခါရွိၿပီ က်ဳပ္တို႔ေတာလွည့္ခံေနရၿပီထင္တယ္"
အေစာျပသည့္သစ္ပင္သည္အလြန္ႀကီးၿပီးအကိုင္းအခတ္မ်ားကလည္းျဖာက်ေနသည္မွာမနည္းမေနာပင္

"ဟင္ဟုတ္လား"

"အင္း...ဒီသစ္ပင္ေအာက္မွာဘဲခနနားရေအာင္ေန႔လည္လည္းေရာက္ၿပီဆိုေတာ့စားစရာ ရွိတာလည္းစားရေအာင္"

ထို႔ေနာက္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သစ္ပင္အရိပ္ေအာက္မွာထိုင္ၿပီး
ငွက္ေပ်ာဖတ္ႏွင့္ထုတ္လာသည့္ေကာက္ညႇင္းေပါင္းႏွင့္ငါးေျခာက္ဖုတ္ကို​ေျဖခ်လိုက္သည္

"မစားခင္ေတာထဲကမျမင္အပ္ျမင္အပ္ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္အနည္းငယ္စြန္႔ေပးရတယ္"
အေစာကေကာက္ညႇင္းေပါင္းႏွင့္ငါးေျခာက္ဖုတ္နည္းနည္းကိုသစ္ရြက္သန္႔သန္႔ေပၚပုံလိုက္သည္
စက္လည္းအေစာလုပ္သည့္ပုံစံအတိုင္းလုပ္ၿပီးမွစစားသည္

ထမင္းစားၿပီးေတာ့ခနအနားယူအေမာေျဖၿပီးခရီးဆက္ၾကသည္
အနည္းငယ္လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့သိပ္လွတဲ့ေရတံခြန္တစ္ခုကိုသူတို႔ေတြ႕လိုက္ရသည္
ေရေတြကၾကည္စိမ္းေနကာၾကည့္တာနဲ႔တင္ေအးျမမႈေပးစြမ္းေနသည္သူ့ေဘးကအေစာလိုေပါ႔

"ကိုေရႊၿမိဳ႕သားေတာတက္ခ်င္တာဘာေၾကာင့္လဲေတာပစ္မလို႔လား"

"မဟုတ္ဘူးကြၽန္ေတာ္ကေတာထဲမွာဘာေတြရွိလဲစုံစမ္းခ်င္႐ုံပါ"

"ဒါဆိုဟိုကိုၾကည့္.."
အေစာထိုးျပတဲ့သစ္ပင္ေတြကိုစက္လိုက္ၾကည့္သည္
သစ္ပင္တိုင္းခါးလယ္ေလာက္မွာပန္းေရာင္စုံပြင့္လန္းေနၾကသည္

"ဒါေတြက...."

"ေတာနက္ေတြထဲမွာဘဲေပါက္တဲ့သစ္ခြ႐ိုင္းေတြေလ"
ပန္းေတြကအေတာ္ေလးကိုလွတာမို႔ဖုန္းမယူလာမိတာစက္ေနာင္တရမိသည္
ဖုန္းသာပါလာပါကဒီပန္းေလးေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာဓာတ္ပုံ႐ိုက္ထားမိမွာ....

"ကိုေရႊၿမိဳ႕သားကပန္းႀကိဳက္တာလား"

"ဒီလိုေခၚတာမရွည္ဘူးလားကိုယ့္ကိုမႈိင္းလို႔ဘဲေခၚပါ"

"အင္းမႈိင္း"

"ကိုယ္ကပန္းတင္ႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူးလွတဲ့လူတစ္ဦးကိုေရာႀကိဳက္ေသးတာ"
စက္ကထိုစကားကိုအမ်က္ဝန္းလွလွထံစိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္ေပမဲ့အေစာကသိသိသာသာမ်က္ႏွာလႊဲပစ္သည္
ဒါေၾကာင့္သူလည္းဆက္ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြဆက္ေျပာခြင့္မရေတာ့ဘူး

"အေစာကေလပန္းကေလးေတြနဲ႔သိပ္တူတာ...."
သူကိုေတာင္မႈိင္းလို႔ေခၚေနမွေတာ့သူလည္းသူလည္းရင္ထဲ၌ေခၚခ်င္ေနသည့္အေစာဟူေသာနာမည္ေလးကိုထုတ္ေခၚလိုက္သည္
ထိုသို႔ေခၚလိုက္တာကိုအေစာကဘာမွေတာ့ေျပာမလာဘူး

"ပန္းမႀကိဳက္ဘူး...."

"ဘာလို႔လဲအေစာရဲ႕"

" ပန္းေတြကလွပခ်ိန္ေတာ့တယုတယခူးဆြတ္ခ်င္သူေတြမွေပါလို႔
အဲ့ပန္းက​ေလးညိဳးႏြမ္းခ်ိန္က်ႏွစ္ခါမေတြးဘဲစြန္႔ပစ္ၾကတယ္ မင္းေျပာၾကည့္က်ဳပ္ကအဲ့ပန္းေတြလိုမ်ိဳးစြန္႔ပစ္ခံရမယ္လို႔ဆိုလိုတာဘဲမဟုတ္ဘူးလား"

"ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကအေစာကပန္းေလးေတြကိုလွတယ္....လို႔"

"ေတာ္ၿပီဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့ ေတာထဲထပ္ဝင္ဖို႔ဆႏၵရွိေသးလား"

"မဝင္ေတာ့ပါဘူး"

ေနကလည္းေစာင္းခါနီးၿပီမို႔ေတာထဲထပ္ဝင္ရင္သူတို႔ဒီမွာဘဲအိပ္ရလိမ့္မယ္
အခုျပန္မွသာရြာထဲကိုေျခာက္ခ်က္ထိုးေလာက္ေရာက္ႏိုင္မွာ

"အင္းဒါဆိုျပန္ၾကမယ္"

နမ်းချင်တယ်သူ့ပါးထက်က ရွှေဝါရောင်သနပ်ခါးကလေး( Complete)On viuen les histories. Descobreix ara