zg11

237 14 0
                                    

"ကိုႀကီးကံပိုင္.."

"စံေအးၿခံထဲမသြားဘူးလား"
ကံပိုင္ဒီခ်ိန္ၿခံထဲေရာက္ေနရမွာေပမဲ့သူ့အိမ္ေရွ႕သာေရာက္ေနေသာစံေအး​ေၾကာင့္ေမးလိုက္ျခင္းပင္

"ကြၽန္ေတာ္ကိုႀကီးကိုေျပာစရာရွိလို႔ဗ်"

"ေအာ္ ဘာေျပာမလို႔တုံးကြ"

စံေအးေျမႀကီးေပၚမွာေရႊရွိေနတဲ့အလား ေျမႀကီးကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္း
"ကိုႀကီးကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္လို႔ဗ်"

"ဟားဟားဟား စံေအးရာမင္းကငါ႔ညီေလးလိုပါဘဲငါလည္းခ်စ္တာေပါ႔"

ရယ္ေနတဲ့ကိုႀကီးကံပိုင္ကိုၾကည့္ၿပီးစံေအးသူ့ႏွာဖူးသာသူထုလိုက္ေတာ့သည္
တစ္ကယ့္ကို ကိုႀကီးစက္ခြန္မႈိင္းေျပာတဲ့အတိုင္းပါဘဲလား

"ကြၽန္ေတာ္ကိုႀကီးကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာခ်စ္သူရည္းစားတစ္ေယာက္လိုကိုဆိုလိုခ်င္တာဗ်"

"ဟမ္"
မထင္မွတ္ထားေသာစကားမို႔ကံပိုင္မွာသူ့ကိုယ္သူနားၾကားမွားသလားလို႔ပင္ေတြးမိတယ္
သူလူ့ေလာကထဲေရာက္တာဆယ္ႏွစ္ျပည့္မွဒီေကာင္ေလးကေမြးဖြားလာတာပါ
ၾကည့္ရတာသံေယာဇဥ္ကိုအခ်စ္လို႔ထင္ေနတယ္ထင္တယ္

"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာၾကားလားကိုႀကီးကိုခ်စ္တယ္လို႔"

"ဟဲဟဲ ငါၿခံထဲသြားေတာ့မယ္စံေအးရ ေနာက္မွဆုံၾကတာေပါ႔ကြာ"
ကံပိုင္အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုရယ္ကာစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲၿပီးေရွာင္ထြက္လိုက္ေတာ့သည္
သူ့အသက္ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္လုံးဖြင့္ေျပာမခံခဲ့ရဘူး
ေျပာမဲ့ေျပာခံရေတာ့ကိုယ့္ထက္ဆယ္ႏွစ္ငယ္တဲ့ကေလးဆီကတဲ့

သူ့စကားကိုသိသိသာသာေရွာင္ထြက္သြားတဲ့ကိုႀကီးေၾကာင့္က်န္ခဲ့တဲ့စံေအးမွာေတာ့ၿပိဳေတာ့မဲ့မိုးလိုအုံ႔မႈိင္းေနေတာ့သည္
ကိုႀကီးကသူ့ကိုညီေလးလိုဘဲခ်စ္တာတဲ့

--------------

"ကိုကံပိုင္..ကိုကံပိုင္"

"ေဟေဟ"
စက္သူ့ကိုလာထိမွဘဲကံပိုင္အေတြးႏြံထဲက႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေတာ့သည္

"ဘာေတြဒီေလာက္ေတြးေနတာလဲလူပ်ိဳႀကီးရဲ႕ ဧကႏၲတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကဖြင့္ေျပာခံရလို႔လား"

နမ်းချင်တယ်သူ့ပါးထက်က ရွှေဝါရောင်သနပ်ခါးကလေး( Complete)Where stories live. Discover now